Stephenie - Hayallerinin Forks’una Kavuşma Anıları ile Resimleri (Muhteşem!)

[Elly]

Arkadaşlar, bu aslında eski bir şey. Stephenie'nin yaşadığı şeyler ve onun ağzından bir şey. Hep bunu çevirmeye niyetlenmiştim. Uzunluğu gözünüzü korkutmasın. O kadar güzel ki... Siz de okuyun, benim gibi hissedebilin istedim ve bugün en sonunda dayanamayıp çevirdim. Zaten o kadar düzgün dili var
ki, çevirirken zorlanmıyorsunuz bile. Eğer bu seriyi gerçek anlamda seviyorsanız, yüzünüzde minik de olsa bir gülücük oluşturabilecek, seriyi unutmaya yüz tuttuysanız da anılarınızı tazeleyebilecek bir yazı... Biz bile bir köşeden kahramanların fırlayabileceğini düşünürken acaba o hayallerine ulaştığında neler hissetti?

Beni tavlayan ve içimi tekrar kıpırdatan cümle, Stephenie'nin şu cümlesi oldu. "Sanki her an bir köşeyi döneceğiz ve Jacob Black bize doğru koşuyor olacak gibiydi."

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

[size=12pt]Forks’a 2004 yazında gittim. Washington’un bir bölümünde ilk kez bulundum. Kız kardeşim Emily’i de yanıma aldım. – O gerçek anlamda sportif birisidir ve bu esnada yedi aylık hamileydi. Küçük bir uçakla Seattle’dan Port Angeles’a gittik, ikimiz içinde bir ilkti. Daha sonra bir araç kiraladık ve Forks’a doğru yola koyulduk. Seattle’dan ayrıldığımız için çok korkuyordum. Hayal kırıklığına uğramaktan korkuyordum. ‘Benim’ Forks’um kafamda gerçek bir yer haline gelmişti ve bu yüzden gerçeğin sarsıcı bir şekilde farklı olacağından emindim. Resimlerdeki gibi değildi belki... Belki de benim hikayem, onunla ilgili büyük bir kusur şeklini alacaktı. Fakat uçaktan indiğimiz anda, alçak yeşil tepeleriyle inanılmaz Cascades Dağlarınının güneyden bulutlara dokunduğunu gördüm ve endişelenmeyi kestim.


Tabii ki biz indiğimizde yağmur yağıyordu. Biz Port Angeles’tayken birkaç gün yağmur yağdı. Ancak, Forks’a vardığımız andan itibaren güneş parlamaya başladı. Hala bunun iyi bir kehanet mi yoksa kötü mü olduğunu bilmiyorum. Konuştuğumuz her yerel sakin bizim nadir şanslılardan olduğumuzu söyledi.


Forks’ta olmak inanılmaz bir deneyimdi. Birkaç küçük farklılıklar vardı. Bunlardan bazılarını kanıt olarak resimledim. – Net olmak gerekirse, ağaçların kesildiğini gördüğümde boğazımda bir yumru oluştu ve ıslak otoyolda,kaya kamyonlarının günlük yüklerini taşıyışları esnasında heyecanlı bir sürüş yaptık. – Ve sözünü ettiğim gibi, hava güneşliydi. Bunun haricinde, düşüncelerimle neredeyse aynıydı. Main caddesinden aşağıya yürümek, Thriftway’de alışveriş yapmak (Makbuzu hala saklıyorum!), Charlie’ninkine benzeyen bir ev buluncaya kadar caddeden aşağıya doğru arabayı sürmk ve ardından sadece yön bulmak için aracın yönünü değiştirdiğimizde, sokağın köşesinde bir zamanlar kırmızı olan, ellilerin başında bir Chevy kamyonet görmek... Bu biraz klişe gibi olacak ama tıpkı bir rüyanın içinde dolaşmak gibiydi. Yarım gün kadar da La Push’da geçirdik ve o daha da esrarengiz oldu. Forks gibi değildi. Benim hayalimdeki La Push ile gerçeğinin arasında en ufak bir fark bile yoktu. Tüm sabah değişik bir beklenti içerisindeydim. Sanki her an bir köşeyi döneceğiz ve Jacob Black bize doğru koşuyor olacak gibiydi.


Çok erken ayrılmak zorunda kaldık. Tekrar dönmek ve tüm ailemi getirmek üzere söz verdim kendi kendime. (Oğullarım plaja bayılacak!) Bir kavanoz dolusu gökkuşağı gibi renkli taşları topladım ve biriktirdim. First Beach’te oturdum ve onları topladım. Şimdi bilgisayarımın bulunduğu masada duruyor. Gelecek sefere, umarım yağmur yağar.


Gezintimden birkaç resim var. Ne yazık ki geri kalanını 5 Şubat’ta ki muhteşem bilgisayar arıza günümde kaybettim. Tüm yıl içinde olan, doğumgünü partileri, Cadılar bayramı kostümleri, ve aile portreleri gitti. (Bilgisayarınızı yedekleyin, millet. Bunu şimdi yapın!). İşte kurtulan resimler. Tadını çıkarın.

Çeviri: Elly

Resimler;

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Stephenie Meyer, Hoh Ormanı

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.][/size]

[Büsra]

Vaay gerçekten muhteşem bir şey. Hayalindeki yerle birebir örtüşmesi ve orada dolaşmak yani inanılmaz bence. Hayali gerçek gibi olmuş bir anlamda aslında. Ailesini götürürken beni de götürsün ya olmaz mı? Teşekkürler Tuba Abla çok güzel bir yazı ve resimlerle birlikte de harika. :)

[Elly]

Rica ederim canım.Ne zaman okusam tüylerimin havalandığı bir yazı =)

[RobSten]

Çok mutlu olmuş belli çünkü yazıyı okuyunca bunu sende hissediyorsun çok şeker biri.Teşekkürler :)

[soğuk_prenses]

Gerçekte dediğin kadar varmış Tuba abla :)
Yazı gerçektende çok güzel.Okuduğumda Stephenie`nin orda gördüğü dünyaya adım attım resmen.
Sağolsın paylaşım için Tuba abla :) Ve çeviri için :)