Intikam Zamani
+2
unique~
♥ Mrs.Lutz ♥
6 posters
1 sayfadaki 1 sayfası
Intikam Zamani
tarafından ♥ Mrs.Lutz ♥ Perş. Ocak 06, 2011 3:09 pm
[i][b][center]
1. Bolum
Benim için acılarımı hatırlayacağım bir gün daha başlıyor.Tabii gün içinde hatırlamıyorum çünkü kardeşlerimin yanında çok mutlu oluyorum.Onları çok seviyorum Cullenlardan bile çok.Gene onları hatırlamak bana acı verdi.Ama onları sevdiğim için değil küçük görüldüğüm için canım acıyor.Unutulduğum,bir kenara atıldığım için…
********************************1 Yıl Önce**********************************
Okuldan çıkmış eve dönüyorduk.Emmett gene esprileriyle ortalığı yıkıyor ; Alice de alışverişe gidelim Bella diye tutturuyordu.Birden Alice’in gözleri karardı ve bir görüş gördü.Ne gördüğünü bilmiyordum ama birden Edward beni acele ile eve bıraktı ve gittiler.Ertesi gün okula gittiğim zaman Cullenlardan hiç biri yoktu.Okul çıkışı evlerine geldiğim zaman evin boş olduğunu ve sadece bir zarfın olduğunu gördüm.Zarfın üzerinde Edward’ın yazısıyla Bella’ya yazıyordu.Sadece Bella’ya.Hemen zarfı açtım.Zarfın içinde şunlar yazıyordu:
Bella sen hiçbir zaman ne bana ne aileme tam olarak yettin.Seni hiçbir zaman tam olarak sevmedim.Sen basit bir insan olarak bana Emily’i unutturmaya çalıştın o kadar. Ama Emily döndü ve senin görevin burada bitti.Eğer vampir olduğumuzu tek kişiye söylersen seni Volturi’den önce ben öldürürüm.
Elveda İnsancık…
Bu mektubu okurken hıçkırıklarım ve gözyaşlarım çok fazlaydı.Orada daha fazla duramadım ve hemen kamyonuma atladığım gibi uçurumun kenarına geldim.Kamyondan çıktığım gibi uçurumdan aşağıya atladım.Yaşamamın anlamı yoktu ki.Edward’ın da dediği gibi ben basit bir insandım ve yaşamamın hiçbir amacı yoktu.
****************************Şimdiki Zaman***********************************
Ama Tom beni buldu ve 1 yıldır mutluyum.Hatta eski hayatımda bile bu kadar mutlu değildim.Artık tam anlamıyla Cullenları unuttum sadece onların yaşattığı acıları hatırlıyorum ama bu acılar bile beni üzmüyor çünkü hiçbir anlam taşımıyor artık.Tam bu sırada Vanessa odaya daldı ve:
-Hadi Bella daha hazırlanmadın mı bugün okulun ilk günü,dedi.
Evet Vanessa benim en sevdiğim kardeşim ve tabii Taylor da var.Bradley ile Zac’ı saymıyorum bile onlar benim ağabeylerim.Sarah ve Tom da anne ve babam.Daniel ise ona karşı bazı duygularım var ama karşılıklı mı bilmiyorum.
-Aaaa Bella bak gene daldın hadi canım hazırlan seni aşağıda bekliyoruz,dedi ve çıktı.
Ben de giysi odamın başına geçtim ve straplez siyah bir elbise,beyaz bir ceket ve beyaz,çiçekli,uzun bir çizme buldum.Hemen onları giydim ve saçımı maşa yaptım.Biraz da makyaj.İşte hazırım.Evet bir Tims olduktan sonra imajım bile değişti.Artık eski bakımsız Bella değilim.
Aşağıya indiğim zaman Bradley ve Zac ıslık çaldı.Danielse büyülenmiş gibi bana bakıyordu.Eğer insan olsaydım kızaracağıma eminim.Vanessa kolumdan tuttu ve:
-Hadi çıkalım geç kalıyoruz,dedi.Taylor,ben ve Vanessa benim arabamla Daniel,Bradley ve Zac da Daniel’in arabasıyla gideceğiz.Aslında herkesin kendi arabası var ama dikkat çekmemek için iki arabayla gidiyoruz.Okula gidene kadar yarış yaptık ve biz birinci olduk.Okula vardığımızda tüm gözler bize döndü.Arabadan indiğimiz de Zac ve Daniel bizi tebrik etti ama Bradley dönerken tekrar yapmak istediğini belirtti.Ben de kabul ettim.Kantine giderken aldığımız 6 vampir kokusu bizi diğer tarafa çevirdi ve ben gördüğüm kişiler karşısında şok oldum.
Arkadaslar, bundan boyle hikayeyi ben yazacagim, lutfen iyi-kotu yorumlarinizi belirtiniz. Bu arada ben Alena…
2.Bolum
Kantine giderken aldığımız 6 vampir kokusu bizi diğer tarafa çevirdi ve ben gördüğüm kişiler karşısında şok oldum.
Bunlar.. bunlar onlardi; Cullen’lar! Onlarin yuzlerindeki ifadede bizimkinden farkli degildi. Bir sure bakistiktan sonra birinin beni sarsmasiyla kendime geldim. Bu Daniel’di, hemen bana sarildi bende ona sarildim ve basimi omzuna gomdum.sonra onun yardimiyla bir sandalyeye oturdum. Bana ihanet edenler icin neden boyle uzuluyordum ben? Bunca zamandir bu ani beklemiyor muydum? Bunlari dusununce onlara olan nefretim daha da artti.. nefretle onlarin masasina baktim; Alice, Emmet ve Jasper saskin, Rosalie uzgun, Edward karisik ve yanlarindaki sarisin bir kiz ~sanirim bu Emily’di~ Anlamamis bir yuz ifadesiyle bana bakiyordu. Bende onlara cok.. cok sinirli bir sekilde bakip, alayla gulumsedim ve Masaya dondum…
-Onlar… Cullen’lar dedim sinirle dislerimin arasindan. Daniel’in bogazindan bir hirlama yukseldi. Hemen ona baktim ve ellerini tuttum. Nedenini bilmedigim bir sekilde sinirlendiginde ne zaman onun elini tutsam sakinlesiyordu. Yine ayni sekilde sakinlesti. Sonar Alice bize dogru yaklasmaya basladi. Hepimiz onlara nefretle bakiyorduk…
-Bella! Dedi saskinca yanimiza gelince. Kafam cok karisikti. Ama ne olursa olsun, olecegimi bilsem onlardan inikamimi alacagim. Bunu yapmaliyim. Bana cektirdikleri acilari, onlara kat kat fazlasiyla cektirmeliyim!..
- Alice dedim sinirle. Sasirmisti…
- Sen.. yani.. nasil.. say yani, sen .. dedi. Saskinliktan cumle kuramiyordu zavallicik (!)
- Vampirim! Dedim cumlesini bitiremeden…
- N-nasil? Dedi kekeleyerek…
- Bu size ilgilendirmez! Dedi Daniel benden once davranarak. Sasirmistim. Aslinda hem sasirmis, hemde sevinmistim. Ona karsi birseyler hissediyordum. Ona donup tesekkur ederim anlaminda bir bakis attim. Bu sirada zil caldi ve bende…
- Izninizle bayan Cullen! Dedim ve ayaga kalktim. Bu ders biyolojiydi. Benim tek yalniz oldugum dersti. Daniel’de ayaga kalkti. Digerleri coktan gitmisti. Yanagina kucuk bir opucuk kondurup…
- Dersten sonar gorusuruz dedim ve hemen biyoloji sinifina gittim. Biraz gec kalmistim. Kapiyi acinca sok oldum; Edward tek basina, tek bos yerde camdan disari bakiyordu. Ne ironi ama! Hah! Simdi butun sene o pis mahlukun yaninda mi oturacaktim? Ama artik tek bir fark Vardi; ben ondan NEFRET ediyordum.
- Gec kaldigim izin ozur dilerim hocam dedim. Edward direk bana dond. Gozleri aglayacakmis gibi bakiyordu. Guzel rol yapiyor (!) hoca konusmaya basladi…
- Sorun degil… Bella Tims degil mi? dedi. Tims’i duyunca Edward’in yuzunun aldigi hal cok komikti. Gulmemek icin zor duruyordum, gerizekalinin jetonu dusmemisti. Eski soyadimi kullanacak degildim ya!..
- Evet. Dedim bende hocanin soyledigine karsilik…
- Sen.. Edward Cullen’in yanina gec. Dedi hemen. Bende basimi sallayip, Edward’a nefretle bakarak siraya gectim.
- Bella dedi huzunlu bir sesle. Eger insan olsaydim gercekten uzukdugunu sanabilirdim. Bende sesimi onun sesinin tam tersine buz gibi tutarak…
- Evet dedim. Sasirmisti…
- Sen.. nasil boyle oldun? Dedi…
- Siz, birkac gun okula gelmedniz ve bende size gittim. Ev bostu sadece, bir.. zarf vardi. Zarfi okuduktan sonra cok.. cok uzuldum ve bende yalniz kalmak icin, her zaman gittigim bir ucuruma gittim. ~burda cok saskindi. Ama atladigimi soyleyecek te digildim heralde~ ucurumda birkac saat oturup, rahatladiktan sonra ayaga kalkarken ayagim kaydi, ve her zamanki sakarligim yuzunden ucurumdan asagi dustum. Beni Tom buldu. Dedim…
- Tom kim peki?
- Babam. dedim duygusuzca. Buz gibi ses tonumla soylemistim tum bunlari. Bu sirada zil caldi ve bende kosarak disari ciktim.. Daniel kapida beni bekliyordu. Bende hemen ona sarildim. Ona sarilip, kokusunu icime cekince sakinlesiyordum hemen. Bu bir sakinlestirici gibiydi… sonra diger derslere de girdik. Ogle arasinda…
- Hadi kafeteryaya gidelim dedi. Bende basimla onayladim ve yurumeye basladik. Kolunu omzuma atmisti. Bende elimi beline atip, basimi gogsune koydum. Kafeteryadan iceri girdigimizde Alice ve Emmett ozlemle, sarisin olan kiz nefretle bakiyordu ama Rosalie hala uzgun bakiyordu, bunun nedenini biliyordum. Yanlis yolu sectigimi soyluyordu bana eskiden. Aslinda Alice ve Emmett’i bende ozlemistim ama simdi degil. En azindan birazcik aci cekmeliler. Bizde Vanessa, Zac, Bradley ve Taylor’un oturdugu Masaya oturduk. Ben, Taylor ve Vanessa’nin arasina, Daniel ise Zac ve Bradley’in yanina gecti. Vanessa hemen knusmaya basladi…
- Neden ona soyledin? Dedi. Gucu sayesinde herseyi biliyordu. Bunun uzerine Daniel bana dondu..
- Neyi?
- Nasil vampir oldugunu soyledi dedi Vanessa…
- Ne? neden? Dedi dislerinin arasindan aslinda ben bile korkmustum. Edward, Alice, Emmett ve Rosalie buraya bakiyordu…
- O sordu bende soyledim. Bir nedeni yok. Ayrica hatirlatirim ki; son bir yildir onlari umursamiyorum Daniel dedim ve Daniel’in elini tuttum. Hemen sakinlesti ve gulumseyerek…
- Peki.. dedi. Sanirim o da bana karsi bos degildi. Bu dusuncenin verdigi hazla gulumsedim. Edward sinirle bir bana bir ellerimize bakiyordu. Bende ona sinirle baktim ve kalkanimi indirip…
- Ne bakiyorsun oyle? Dedim icimden. Sasirmisti. Yine sasirttim. Oley be!
- Ozel gucum Zihinsel kalkan,elementlere hüküm,insansal özellikleri vampirlere verebilme ve kana duyarlılık dedim ve kalkanimi kapatip tekrar kizlara dondum ve konusmaya basladik.
Gecikmelerden dolayi size uppuzun bir bolum yazdim. Umarim begeneirsiniz =D
3.Bolum 1.Part
(Bella)
Kizlarla bir sure sohbet ettikten sonra zil caldi ve bize derslerimize gittik. Son derste yanimda Emmett vardi. Bir zamanlar (!) abim dedigim, beni hic uzmez dedigim kisi vardi. Yine tek bos yer olan, onun yanina gectim…
-Selam dedim icinde sevecenlikte olan ama yinede yumusak bir ses tonuyla…
-Selam dedi o da tamamiyle sevecen bir sekilde…
-Gorusmeyeli nasilsin? Dedim. Onunla konusmak istiyordum ve bu durtuyu engelleyemiyordum. Sasirmisti onunla konustugumda, sabahan beri yuzlerindeki sok ifadesi hic dusmemis, hatta ben onlarla konustukca daha da artmisti …
-Hem iyi, hem kotu.. sen? Dedi…
-Iyi.. her zamankinden kat kat daha iyi dedim gulumseyerek…
- Neden? Dedi…
-1. Vampirim, 2. Beni herseyden, herkesten ~herseyden ve herkesteni uzerine basa basa soylemistim~ cok seven bir ailem var ve 3. Beni kullanan pisliklerden kurtulmus durumdayim. Dedim zafer kazanmis bir sekilde gulumseyerek ayni zamanda alayla…
-1. Bence hic te guzel degil, 2. Icin senin adina sevindim ve 3.su icin daha hicbirsey bilmiyorsun dedi. Son cumleyi anlamaya calisiyordum.. nasil hicbirseyi bilmiyorum? Ne ogrenmem gerekiyor ki?..
-Ne ogrenmem gerekli ki?..
-Simdi degil, Bella dedi ve onune dondu.. ne dedigini hala anlamamistim. Birinin beni sarsmasiyla kendime geldim, karsimda David duruyordu…
-Bella.. bana bakar misin? Bella diyordu. Sesi endiseliydi. Basimi David’e cevirdim. Endisesi gozlerinden okunuyordu. Ona sarildim hemen. Bu istegime karsi koyamamistim. Basimi kaldirdigimda Cullen ailesinin ve bizimkilerin burada oldugunu gordum. Sinifta bir ordu vardi sanki. Basimi Cullen’lara cevirdim…
- Sizin ne isiniz var burda? Dedim…
-Biz.. sey seni merak ettik dedi Alice…
- Peki o zaman… ben iyiyim ~onlara dusmanca bakarak~ , David beni buradan goturur musun ? ~sevgi dolu bakislarla David’e bakarak~ dedim. O da kafasini salladi ve beni ayaga kaldiri belimden tuttu, bende elimi beline sarip basimi omzuna koydum. Huzur vericiydi… bir sure sonra arkamda hirlamalar duymaya basladim. Arkami dondugumde Cullen’lar, ailem yanyana kicil sacli bir kiza hirliyorlardi. Bu da bir vampirdi. Hafizami biraz zorlayinca kim oldugunu hatirladim Victoria!!
3.Bolum 2.Part
Bende direk David’den ayrilip onlarin yanina gittim, saldiri pozisyonu alip hirlamaya basladim. David hala anlamamisti. Bende kalkanimin icine onu alip olanlari dusundum. 2 saniye gecmeden o da benim yanimdaydi. Victoria’nin ne istedigini biliyordum…
-Ne istiyorsun benden Victoria!? Dedim siddetle.
-Senden James’i istiyorum. Onu getiremeyecegine gore; senin canini istiyorum! Dedi siddetle. Sonradan fark ettim ki yaninda bronz sacli, hafif uzun boylu bir erkek vardi. Edward konusmaya basladi bu sefer…
-Riley, seni kullaniyor. O seni degil, olen sevgilisi James’I seviyor. Onun intikamini almak icin seni kullaniyor… dedi. Demek adi Riley’di…
-Onlara inanma Riley, sana onlarin akil oyunlarindan bahsetmistim. Biz birbirimize aitiz, seni seviyorum dedi Victoria. Riley biraz dusundu sonra Edward’a bakarak…
-Bittin sen! Dedi. Tam o sirada arkadan bir kurt cikti ve Riley’i yakaladi ve elini kopardi. Aci dolu bir ciglik atti, Riley. Bunun uzerine Victoria hemen kacmaya basladi. Edward arkasindan konusmaya basladi…
-Boyle bir sansi bird aha yakalayamazsin. Dedi. O anda Victoria durdu ve arkasini dondu. Edward devam etti…
-Onu istiyorsun ~basiyla beni gostererek~ James’i oldurdugumde hissettiklerini, benimde hissetmemi istiyorsun. Onu paramparca ettigimde, onu kule dondurdugumde, onu bir hice cevirdigimde… Victoria hirlamaya baslamisti, bir anda edward’in uzerine atladi.
Vampir olmama ragmen hareketlerini zar zor seciyordum. Bu sirada Cullen’lar ve bizimkiler Riley ile ugrasiyorlardi, bense donmustum. Victoria sonra agaca cikti ve Edward yanima gelip, elimi tuttu. Elimi tuttugunde, urpermistim. Ne oluyordu bana? Beni agactan uzak bir yere cekti ve vampir hiziyla kosarak agaci devirdi. Sonra bird aha savasmaya basladilar. Bu sirada David’de Edward’a yardima gelmisti. Vampirler sok gecirebilir mi? bilmiyorum ama ben su an sok geciriyordum! Edward ve David yan yana bir vampire karsi…
Sonra Victoria David’i yere serdi. Edward hala kavga ediyordu. David kipirdamiyordu. Yanaklarimdan akan ilik bir seyle kendime geldim. Tanrim! Kan agliyordum. Demek vampirlerin cok aci cektiklerinde kan agladiklari dogruymus. Victoria ve Edward baska bir kosaye cekilmislerdi. Bende hemen David’in yanina kostum…
-David.. David ac gozlerini, lutfen.. David… benim icin, lutfen dedim. Hala agliyordum. Bir sure sonra kolunda bir dis izi gordum, isirilmisti. Hemen onu kucakladim ve arabaya bindirdim. Vanessa’nin gozu buraya kaymisti. Hemen yanimiza geldi…
-Ne oldu ona? Dedi korkuyla…
-isirilmis dedim. O da hemen arabaya atladi ve aile dostumuz olan Salvatore klaninin evine dogru surmeye basladim. Daha yolu yarilamadan durdum…
-Van. Sen kullan dedim ve arkaya David’in yanina gectim. David’in basini dizlerime koyup saclarini oksamaya basladim. Gozlerimden yine kanlar akiyordu. Arabanin durmasiyla geldigimizi anladim. Gozlerimi silip, David’i kucagima aldim ve hemen kapiya gittim. Daha ile basmadan kapi aclidi. Kapiyi acan Maria’ydi. Korkuyla bir bana bir David’e bakiyordu…
Ona bakmadan iceri gectim hizlica. Anthony salondaydi beni gorunce kalkip yanima geldi ve David’e bakmaya basladi…
- Bir vampir onu isirdi dedim . hemen kucagimdan alip calisma odasina goturdu. Bende arkasindan gittim ve kapida beklemeye basladim. Vanessa icerde olanlari Maria’ya anlatiyordu. Bir sure sonra bende onlarin yanina gittim ve koltuklardan birine oturdum. Elena ve Lexi hemen yanima geldi. Lexi elimi tuttu ve Elena’da bana sarildi. Onlar David’e olan duygularimi biliyorlardi. Sadece onlar.. bir sure sonra telefon calmaya basladi.. kayitli bir numara degildi fakat numara tanidik geliyordu. Telefonu actim…
-Alo dedim bitkin bir sesle…
-Bella dedi endiseyle Edward numarami nerden bulmustu? Cok saskindim …
-Efendim Edward dedim yine bitkin bir sesle…
-Sen.. iyi misin? Dedi hemen. Bu sirada gozyaslarim tekrar akmaya basladi…
-hihi dedim sadece…
-David nasil?
-Kotu dedim…
-Bak.. ben gercekten ozur dilerim dedi. Neden ozur diliyordu ki?
-Sen neden ozur diliyorsun ki?
- Ben.. onu yanlislikla.. ben isirdim dedi. Sok olmustum. Herkes sok olmustu. Sinirle telefonu kapatip ayaga kalktim ve kapiyi actim. Actigim anda karsimda bizimkileri gordum. Herkes bu sinirime saskin saskin bakiyordu. Onlari itip vampir hizimla Cullen malikanesine kosmaya basladim. Insallah tasinmamislardir. Oraya vardigimda daha kapiyi calmadan acildi. Kapiyi Esme acmisti. Yuzunde hem saskin, hemde kizgin bir ifade vardi. 2 sn. Sonra Edward ve digerleri kapidaydi. Hemen bagirmaya basladim…
-Nasil yaparsin boyle birseyi ha nasil? Senin yuzunden hayatim bir kere mahvoldu ve simdi yine mahvoluyor. Senin yuzunden sevdigim adami her dakika kaybediyorum! Lanet olsun! Hepinize lanet olsun! Sizinle tanistigim gune lanet olsun! Konusurken tekrar gozyaslarim akmaya baslamisti. Ona nefret dolu bir bakis attim ve tekrar David’in yanina gitmeye basladim.
Gozyaslarimi gorunce hepsi sasirmisti, sonra David icin ‘sevdigim adam’ deyince Edward’in yuzune cok.. cok uzgun bir ifade ve digerlerinin yuzune de sok olmus bir ifade yerlesmisti. O sarisin kiz ise yine bana kizginca bakiyordu. Sanirim Rosalie gorevi bu kiza devretmisti (
)
Sonunda eve varabilmistim. ben kapiyi calmadan Vanessa kapiyi acti. Bende direk iceri girdim ve koltuga attim kendimi. Gozyaslarimi goren herkesin yuzune saskin bir ifade yerlesiyoru. Bir sure sonra Anthony icerden cikti…
-Nasil? Diye sordum hemen ayaklanip…
-Uyandi dedi gulumseyerek. Bunu duydugum anda hemen David’in yaninda bittim. Bana gulumseyerek bakiyordu. Hizlica ina sarildim. O da bana sarildi. Bir sure bu sekilde kaldik. Sonra ayrilip ellerini tuttum…
-beni cok korkuttun dedim hemen…
-ozur dilerim. Digerleri nasil? Dedi…
-iyiler. Riley’i oldurmusler ama Victoria’yi bilmiyorum..
-Victoria’yi neden bilmiyorsun?
-imm.. sey.. sonra anlatsam?
-peki dedi. Sonra iceri digerleri girdi. Zac hemen yanimiza geldi…
-kardesim.. bizi cok korkuttun dedi. Zac ve David cok iyi anlasiyorlardi. Bradley’den daha iyi…
4.Bolum
1.Part
3 gundur Anthony’lerde kaliyorduk. David’in sagligi icin. Herkese veda edip arabalara bindik. Herkes esiyle birlikte gidiyordu. Ben ve David’de ayni arabadaydik. Arabayi ben kullaniyordum, David daha tam olarak iyilesmemisti.
-Gercekten cok mu korktun? Dedi birden David…
- Ne?
- Bana birsey olacak diye cok mu korktun? Dedi. Simdi anlamistim…
-Hayatimda hic bu kadar korkmamistim. Dedim bende kisaca.
- Senin icindi.
- Benim icin mi? bu kadar degerli degilim..
- Sacmalama Bella. Sen cok ozelsin. Cok degerlisin…
- Ah! Yapma David! Neden degerliyom? Soyler misin…
- Bella sen cok ozelsin, herkes icin degerlisin hepimiz seni cok seviyoruz. Sen herseyden degerlisin, canimdan bile … dedi bagirarak. Sasirmistim aslinda . bana bu kadar deger verdigini bilmiyordum. Ama bilmiyordu ki benim icin de oyleydi …
- Ah! Tamam pes ediyorum.. ve sende benim icin herseyden degerlisin dedim arabayi durdurup gozlerine bakarak. Zaman geciyordu ama bizim icin dunya durmus, hersey donmustu…
-Seni seviyorum dedi fisilti gibi bir sesle…
-Bende seni seviyorum dedim ayni sekilde. Yavas yavas dudaklarima yaklasmaya basladi. Ne geri cekiliyordum, ne de ileri gidiyordum. Dudaklarimiz arasinda 2 cm. kadar vardi, David o arayi da kapatti ve dudaklari dudaklarima degdi. Inanilmaz birseydi bu. Icinde sadece ask vardi. Sadece ASK. Ayrildigimizda ikimizde gulumsyorduk. Ayni anda…
-Seni seviyorum dedik birbirimize. Sonra ben tekrar arabayi surmeye basladim. Bir elim direksiyonda, bir elim onun elindeydi. Sonunda eve vardik. Ben hemen odama cikip uzerimi degistirdim ve tekrar asagi indim. Herkes birseylerle ugrasiyordu. Bende tam David’in onundeki koltuga oturdum ve bagdas kurdum. Olanlari dusunuyordum, en basindan. Edward’la tanistigim gunden.. hersey nasil da degismisti… simdi onun yerine baskasini seviyordum. Ayni zamanda ondan ve ailesinden nefret ediyordum. Soy adim bile degismisti. Artik bambaska bir Bella’ydim. Guclu, alimli ve dikkatli Bella vardi simdi. O eski sakar, s*lak, aptal asik Bella yoktu! Birinin beni sarsmasiyla gercek dunyaya dondum. Onumda David vardi…
-Bella! Bella! Kendine gel Bella! Diyordu. Herkes basima toplanmisti. Bu gunlede cok fazla dusunuyordum. Bu iki olmustu…
-Ben.. sey biraz dalmisim da dedim. Aninda David bana sarildi…
-Beni cok korkuttun birtanem dedi. Ups! Kimse bilmiyorduki daha bizim iliskimizi. David’de ne dedigini anlayinca benden ayrildi ve digerlerinin yuzlerine tek tek bakmaya basladik… Her birinin yuzunde ayri komik sekiller vardi. En son ben duramadim ve kahkahayi bastim. David’de benimle beraber kahkaha atmaya basladi. Sonunda Bradley kendine gelip…
-Hey! Siz.. nasil? Nerde? Ne zaman? Neden? Dedi kekeleyerek. Bende zar zor gulmemi durdurup konusmaya basladim…
4.Bolum
2.Part
- 1.nasili mi var Brad? 2.Buraya gelirken,3. yolda, 4. Nasil neden? Bradley.. Sen iyi misin? Bunu soyledikten sonra herkesin yuzu daha da komik bir hal aldi. Bradley ise donmustu. Tanrim! Onun gucu insanlari dondurmakti, kendini degil! ( ) Kahkahami zor tutuyordum artik. Sonra Vanessa duzelip yanima geldi ve bana sarildi…
- Cok sevindim kardesim. Sonsuza kadar surer insallah! Dedi…
- Tesekkurler birtanem dedim bende ona sarilip. Sonra sirayla herkes sarildi. Birkac saat oturup sohbet ettik ve ben avlanmaya ciktim. Bir boz ayi kokusunu duydum ve oraya dogru kosmaya basladim. Ayinin kani cabuk bitmisti. Kafami kaldirdigimda karsimda Emmett’i gordum. Bana gulumseyerek bakiyordu. Sasirmistim gercekten. Ama saskinligimi belli etmemeye calistim ve soguk bakislarimdan birini ona firlatim konusmaya basladim…
- Ne isin var senin burda!? Dedim siddetle…
-Bilmiyorum. Ayaklarim beni buraya getirdi.. dedi…
-O zaman ayaklarin getirdigi gibi geri gotursun dedim sinirle ve arkami dondugum anda birisiyle burun buruna geldim. Kokusundan David oldugunu anlamistim. Gulumseyerek bana bakiyordu…
-Askim nerde kaldin? Dedi tatli bir sesle. Afallamistim…
- Bende tam donuyordum askim. Dedim bende sakin ve sevecen bir ses tonuyla. Sonra bakislarini Emmett’a cevirdi…
- Bilmeden gelmis dedim bende ona bakarak. Ama keske bakmasaydim. Yuz ifadesi evdekilerden kat kat daha komikti. Gulmemek icin dudaklarimi isiriyordum resmen. Sonra David elimi tuttu ve vampire hizimizla 30 sn. Icinde eve varmistik…
(Edward)
~ 1 YIL ONCE ~
Bella’yla cok mutluyduk. Onu seviyordum sanirim. Ya da sevdigimi saniyordum. Bana Emily’i unutturuyordu. Bugun okul cikisi Alice’ye gelen gorus, bana dunyalari vermisti. Emily, benim Emily’m olmemisti. O yasiyordu. Geri gelecekti, hemde vampir olarak! Bella’yi eve biraktim ve hemen eve gittim. Evdekiler esyalari toplamislardi bile. Alice ve Emmett cok mutluydu ama onlarda da bir burukluk vardi. Bendeki gibi! Bella’yi onlar da seviyorlardi. Cikmadan once Bella’ya bir not yazdim. Aslinda notu yazarken cok uzulmustum. ‘’Elveda Insancik!’’ demistim ona. O bana cok guzel seyler yasatmisti halbuki. Bir insandan fazlaydi o. bana Emily’i unutturmustu. Sadece unutturmstu ama. Kendine asik etmemisti. Tamam, Kabul ondan biraz hoslaniyordum ama sadece hoslaniyordum. O kadar!
~ SIMDI ~
Bugun okulun ilk gunuydu. Uzerimi giyinip, Emily’nin elini tutarak asagi inmeye basladim. 1 yildir hersey harikaydi. Fakat bugun Alice’de bir tuhaflik vardi. Sanki gorus gelecek ama gelemiyormus gibiydi. Cok huzursuzdu. Arabalara atlayip okula geldik ve kafeteryaya girdik. 10 dk. Gecmeden 6 vampirin kokusunu aldim ve basimi o yone cevirdim. Digerleri de o yone cevirdiler. Gelenlerin arasindan gordugum bir kisi sok gecirmeme neden olmustu. Onun da yuzunun sekli benimkinden farkli degildi. Hey! Bir dakika.. Bella vampir mi olmustu!? Nasil!?
5.Bolum
(Edward)
Biz Bella’yla bakisirken biri onu sarsmaya basladi. Bella kendine geldi ve o adama sarilip basini omzuna gomdu. Ne! bir sevgilisi mi vardi yoksa? Beni bu kadar cabuk mu unutmutu? Sacmalama Edward!! Seni neden hatirlasin ki? Hem sen neden onu dusunuyorsun ki? Sonra cocuk Bella’nin belinden tuttu ve bir sandalyeye oturttu. Sevgili olduklarini dusunuyordu. Bella konusmaya basladi…
- Onlar.. Cullen’lar! Dedigi anda herkesin yuzune sinirli bir ifade yerlesti. Bella’nin yanindaki cocuk ise hirlamaya basladi. Bella onun elini tuttugu anda sakinlesti. Sonra Alice dusuncelerinde oraya gitmek istedigini soyledi. Bende onayladim ve ayaga kalkip yurumeye basladi. Bella hala o cocugun elini tutuyordu. Emily dusuncelerinde bagiriyordu ‘Edward bu kiz kim?’ ‘Edward bu kizi nerden taniyorsun?’ ‘Edwaaaaardddd!’ seklinde. Ben cevap veremiyordum ama. Sonra Alice masalarina vardi ve…
- Bella! Dedi saskinlikla. Bella buz! Gibi bir sesle cevap Verdi ona…
- Alice! Alice sasirmisti. Anlamiyordum, neden boyle davraniyordu bize? Nedeni mi var Edward! Once terk et, sonra da neden de! Tanrimm! Kendi kendime konusmaya basladim!
- Sen.. yani.. nasil.. say yani, sen .. dedi. Saskinliktan cumle kuramiyordu Alice. Onu ilk kez boyle goruyordum. O daha lafini bitirmeden Bella…
- Vampirim! Dedi…
- N-nasil? Dedi bu sever kekeleyerek Alice…
- Bu size ilgilendirmez! Dedi yanindaki cocuk Bella’dan once davranarak. Bella ona tesekkur eder gibi bir bakis bu sirada zil caldi ve Bella ayaga kalkti.
- Izninizle bayan Cullen! Dedi ve onunden gecti. bende ilk dersim olan biyolojiye gittim. Hoca geldikten birkac dakika sonra iceri birisi girdi. Ben cama bakiyordum. Bu ders tek oldugum tek dersti. Sonra o kokuyu aldim, ve o muhtesem ses!
- Geciktigim icin ozur dilerim hocam dedi…
- Sorundegil sen Bella Tims olmalisin dedi. Ne!! Tims mi? ne yani evlenmis miydi? Bunlari dusunurken Bella yanima oturdu. Ne ironi ama! Sonradan jeton dustu; Bella vampire olmustu ve baska bir ailesi vardi. Tabiiki de soyismi degisecekti…
- Bella dedim huzunlu bir sesle. O ise benim sesimin tam tersine buz gibi bir sesle…
- Evet dedi. Sasirmistim…
- Sen.. nasil boyle oldun? Dedim bende…
- Siz, birkac gun okula gelmedniz ve bende size gittim. Ev bostu sadece, bir.. zarf vardi. Zarfi okuduktan sonra cok.. cok uzuldum ve bende yalniz kalmak icin, her zaman gittigim bir ucuruma gittim. ~burda cok saskindim. atladigini sanmistim~ ucurumda birkac saat oturup, rahatladiktan sonra ayaga kalkarken ayagim kaydi, ve her zamanki sakarligim yuzunden ucurumdan asagi dustum. Beni Tom buldu. Dedi…
- Tom kim peki? Dedim bende merakima yenik duserek…
- Babam. dedi duygusuzca. Bu sirada zil caldi ve o da kosarak disari cikti. Disari ciktigimda yine o cocukla sariliyorlardi. Sonra diger derslere girdim ve ogle arasinda direk kafeteryaya gittim. Masalarina baktigimda o cocuk ve Bella yoktu. Cok gecmeden onlarda sarmas dolas kafeteryadan girdiler. Simdi gercekten sevgili olduklarini anlamistim. Bella iki kizin, ve ‘’o’’ cocuk ta iki erkegin arasina iturdu ve konusmaya basladilar. Kahverengi saclari olan kiz Masaya oturduklar ianda…
- Neden ona soyledin? Dedi saskin ve kizgin bir sekilde. Vampir olma nedeninden bahsediyordu. Bu sirada ‘’o’’ cocuk Bella’ya donup…
- Neyi? Dedi. Kahverengi sacli kiz Bella’dan once davranarak…
- Vampire olma nedenini soylemis! Dedi…
- Ne? Neden? Dedi dislerinin arasindan. Bella bile korkmusa benziyordu acikcasi. Sonra Bella elini tutup…
- O sordu bende soyledim. Bir nedeni yok. Ayrica hatirlatirim ki; son bir yildir onlari umursamiyorum David dedi. Demek adi David’di. Sinirle bir yuzlerine bir ellerine bakiyordum. Sonra Bella bana bakti ve ‘Ne bakiyorsun!?’ diye dusundu. Bana dusuncelerini gostermisti. Saskinliktan dilimi yutacaktim. Nasil yapabildi boyle birseyi? ‘Ozel gucum Zihinsel kalkan,elementlere hüküm,insansal özellikleri vampirlere verebilme ve kana duyarlılık’ dedi ve kalkanini kapatip tekrar kizlara dondu ve konusmaya basladilar…
-
6.Bolum
(Bella)
Eve varinca tuttugum kakahami disari saldim. Dakikalarca gulduk. Herkes bizim bu halimize delirmisiz gibi bakiyordu. Bu dad aha cok gulmemize neden oluyordu. Sonunda dakikalar sonra sustuk ve hepsini anlattim. Simdi hepimiz kahkahalarla guluyorduk. Gulmelerimizi durdurunce herkes odasina cekildi. Bende odama ciktim, muzik actim ve yatagima uzanip sarkiyo soylemeye basladim...
Paramore – I Caught Myself
Down to you
Sana düşüyorum
You're pushing and pulling me down to you
Beni itiyor ve çekiyorsun sana düşüyorum
But I don't know what I
Ama ben ne olduğumu bilmiyorum
Now when I caught myself, I had to stop myself
Şimdi ben kendimi yakaladığımda, kendimi durdurmak zorundayım
From saying something that I should've never thought
Asla düşünmemem gereken şeyleri söylediğimden dolayı
Now when I caught myself, I had to stop myself
Şimdi ben kendimi yakaladığımda, kendimi durdurmak zorundayım
From saying something that I should've never thought of you
Senin hakkında asla düşünmemem gereken şeyleri söylediğimden dolayı
Of you
Senin hakkında
You're pushing and pulling me down to you
Beni itiyor ve çekiyorsun sana düşüyorum
But I don't know what I want
Ama ben ne istediğimi bilmiyorum
No, I don't know what I want
Hayır, ne istediğimi bilmiyorum
You got it, you got it, some kind of magic
Ele geçirdin, ele geçirdin bir tür büyüyü
Hypnotic, hypnotic, you're leaving me breathless
Hipnotik, hipnotik, beni soluksuz bırakıyorsun
I hate this, I hate this, you're not the one I believe in
Bundan nefret ediyorum, bundan nefret ediyorum, inandığım tek şey değilsin
With God as my witness
Tanrı şahidim olsun
Now when I caught myself, I had to stop myself
Şimdi ben kendimi yakaladığımda, kendimi durdurmak zorundayım
From saying something that I should've never thought
Asla düşünmemem gereken şeyleri söylediğimden dolayı
Now when I caught myself, I had to stop myself
Şimdi ben kendimi yakaladığımda, kendimi durdurmak zorundayım
From saying something that I should've never thought of you
Senin hakkında asla düşünmemem gereken şeyleri söylediğimden dolayı
Of you
Senin hakkında
You're pushing and pulling me down to you
Beni itiyor ve çekiyorsun sana düşüyorum
But I don't know what I want
Ama ben ne istediğimi bilmiyorum
No, I don't know what I want!
Hayır, ne istediğimi bilmiyorum
Don't know what I want
Ne istediğimi bilmiyorum
But I know it's not you
Ama biliyorum o sen değilsin
Keep pushing and pulling me down
Beni itmeye ve çekmeye devam et düşüyorum
When I know in my heart it's not you
Kalbimdekinin sen olmadığını bildiğim zaman
Now when I caught myself, I had to stop myself
Şimdi ben kendimi yakaladığımda, kendimi durdurmak zorundayım
From saying something that I should've never thought
Asla düşünmemem gereken şeyleri söylediğimden dolayı
Now when I caught myself, I had to stop myself
Şimdi ben kendimi yakaladığımda, kendimi durdurmak zorundayım
From saying something that I should've never thought of you
Senin hakkında asla düşünmemem gereken şeyleri söylediğimden dolayı
I knew
Bildim
I know in my heart it's not you, I knew
Biliyorum kalbimdeki sen değilsin, bildim
But now I know what I want, I want, I want
Ama şimdi ne istediğimi bilmiyorum, istediğimi, istediğimi
Oh no, I've should have never thought!
Oh hayır, asla düşünmemeliydim
- Ben sarkiya dalmisken kapinin kirilmasiyla yerimden sicradim. Bir anda birisi gelip bana sarildi. Kokusundan David oldugunu anladim.
- Bella’m neden cevap vermedin? Beni cok korkuttun.. dedi. Hey! Bu aralar gercekten de cok fazla daliyorum. Kormaya basladim …
- Ben sey… ozur dilerim! Dalmisim dedim hemen…
- Ozur dilenecek birsey yapmadin ki! Dedi benden ayrilip ellerimi tutup. Aklimda sarkinin sozleri yankilaniyordu. Neden? sonra tekrar David’e sarildim. Bir sure sonra yanagimdan suzulen ilik bir sey hissettim. David’den ayrilip elimi yanagima goturdum. Ve gordugum sey karsisinda sok oldum! Gozlerimden kan akiyordu. Benimle birlikte herkeste ayni ok ifadesi vardi. Bir kisi disinda. Tom konusmaya basladi…
- Vampirler; sadece cok aci cektiklerinde kan aglarlar
- Ne!!! diye bagirdik David’le ayni anda. Ben aci cekmiyordum ki!
- Iyide, ben neden bu kadar aci cekeyim ki? Hem.. Hissetmiyorum bile! Dedim.
- Nasil yani? Dedi Tom…
- Ben.. sanki, bir baskasinin duygulariyla yasiyormusum gibi hissediyorum. Yani; sanki, birisi aci cekiyor ve ben cok ama cok mutlu olsam da aci cekiyorum. Neden boyle oluyor baba? Dedim…
- Bu… bu bir kurt, birine muhurlenince ikisinin arasinda bir bag olusur. Ve bu bagda kurt muhurlendigi kisinin, muhurlendigi kisi de kurdun duygularini hisseder. Dedi…
- Ne yani bir kurt bana mi muhurlendi? Dedim bende…
- Kurt hicbir tanidigimiz yokki ama dedi Bradley arkadan…
- Bizim yok. Ama Bella’nin olabilir. Dedi Tom’da…
- Bella? Dedi sorar gibi David’de…
- E-evet var ama cok eskide kaldilar dedim bende…
- Kimdi? Hangi surudenlerdi? Dedi Tom’da…
- Quileute Kabilesi. Dedim hemen.
- Nasil yani? Tum kabile mi? dedi Vanessa…
- Jacob Black, benim cocukluk arkadasim ve babasi babamin cocukluk arkadasiydi. Bu nedenle ben tum suruyu taniyordum. Dedim…
- Ne yani babanin cocukluk arkadasi bir kurtmuydu? Dedi Zac…
- Evet ama bilmiyordu tabii ki de. Bir tek ben biliyordum bu sirri. Dedim…
- Cocuklar! Toparlanin, Forks’a gidiyoruz!
7.Bolum
Ne! forks’a mi!? olamaz!! Ya Charlie gorurse beni!? Jacob!?
- Ben.. yapamam
- Neden?
- Ya Charlie beni gorurse? Yada.. Jacob dedim. Jacob’I soylerken, sesimde bircok duygu vardi. David’de bunu fark etmis, ve dogal olarak kaslari catilmisti…
- Jacob senin neyin oluyor?
- Abim, arkadasim, kardesim, ailem olur dedim…
- Bella.. yapabilirsin! Sen guclu birisin dedi Tom…
- Bilmiyorum.. deneyecegim dedim gulumseyerek. Sonra herkes cikti ve bende esyalarimi hazirlamaya basladim. Kisa surede hersey halloldu ve yola ciktik. Forks’a vardigimizda sinirin yakinina gittik. Sonra o kokuyu duydum. Jacob’un kokusunu. Bir sure sonra onlari gorduk. Hepsi cok saskindi. Sonra O’nu gordum Charlie’yi……
- ----------------------------------------------------------------------------------------------------
- Saskinca birbirimize bakiyorduk. Korktugum basima gelmisti iste! Sonra babam bana dogru gelmeye basladi…
- Bella.. kizim, nerdeydin? Neden gelmedin? Diyordu gelirken. Sonra bana sarildi. Bende ona sarildim. Ne kadar sure oyle kaldigimizi bilmiyorum ama David’in koluma dokunmasiyla kendime geldim ve geri cekildim…
- Bella! Nerelerdeydin?
- Baba ben.. {Tom’la bakistik} sana aciklamamiz gereken seyler var. fakat; simdi degil…
- Aciklamamiz derken ? dedi. Ah! Dogru yaa onu yeni ailemle tanistirmamistim. Teker teker herkesi gostererek tanittim…
- Baba bunlar Vanessa, Bradley, Taylor, Zac, Sarah, Tom ve… David dedim…
- Charlie.. Memnun oldum. Dedi. Sonra bir anda Jake gelip bana sarildi. Bemde ona sıkıca sarildim. Arkadan David’in hirlamalari geliyordu fakat umursamiyordum.
- Seni cok ozledim dedim…
- Bende… dedi. Kokusu cok guzeldi. Diger kurtlar gibi degildi nedenini bilmiyordum…
- Nasil bir kan emici oldun dedi kulagima…
- Ben.. Sey, sonra anlatsam?
- Peki dedi ve benden ayrildi. David’e dondum, gozleri simsiyah olmustu ve sinirliydi. Elini tuttugumda sakinlesti fakat Jacob’in gozlerinde cok buyuk bir aci vardi. Sonra aklima neden butaya geldigimiz geldi. Bir kurt bana muhurlenmisti. Peki, o kurt kimdi? Ya jacob’sa!
- Biz.. Sizin neden geldiginizi biliyoruz… Sanirim dedi Sam…
- Muhur yuzunden dedim. Gozlerimi kapatmistim ki…
- Sana muhurlenen.. benim sesi geldi……
8.Bolum
1.Part
Bu sesi taniyordum.. SETH! Nasil olabilirdi ki?
- S-Seth! Sen miydin!?
- Bunu sana, hicbir zaman soyleyemedim. Arkadasligimizi bitirmenden korktum. Ama simdi soyluyorum; sana muhurlenen benim! Dedi. Neye ugradigimi sasirmistim. En iyi arkadaslarimdan biriydi Seth!
- B-bella dedi David arkadan. Ona dogru dondum yuzunde korku ve merak vardi. guven verici bir sekilde gulumsedim ona. Biraz rahatlamisti, sonra tekrar Seth’e dondum…
- Uzgunum Seth, ama ben.. baskasini seviyorum. Bu muhru bozmaliyiz. Dedim. Yuzu cok garip bir hal almisti, acisini hissedebiliyordum…
- Muhur bozulamaz dedi Seth. Arkadan Sam konustu…
- Hayir! Bozulabilir. Kutsal kitabimizda muhru kirmak icin birsey gormustum dediginde rahatladim…
- Hemen yapin su isi! Dedi arkadan David…
- Bencede dedim hemen…
- Hey! Siz ne diyorsunuz dedi Charlie arkadan. Ups! Onu unutmustum…
- Imm.. Sey, sonra anlatacagim babacigim dedim. Yuzunde buyuk bir merak vardi…
- Ben bu muhrun bozulmaini istemiyorum! Diye bagirdi Seth…
- Seth! Bunu zorlada olsa yapmak zorundayiz! Dedim…
- Bella! Bu olmayacak! Sende beni seviyorsun.. Biliyorum! Dedi bu sefer. Sinirlenmistim…
- Seth! Seni sevmiyorum, sevmedim ve asla da sevmeyecegim! Ben baskasini seviyorum! Dedim sinirle bagirarak. Titremeye baslamistim, hirliyordum. Birisi koluma dokundu. Ona dondugumde bunun David oldugunu anladim…
- Birtanem, rahatla.. Lutfen! Dedi yumusak bir sesle, hemen sakinlesmistim. Bu sirada Seth…
- Demek sevdigin bu! Dedi hirlayarak ve David’e dogru kosmaya basladi, onu isiracakti. Bunu biliyordum…
- Seth hayir! Dedim ve David’I isiracagi anda onune gectim.. Sonra kolumda bir aci, ve gerisi koca bir bosluk!..
9. Bölüm
Gözlerimi açtığımda karşımda Seth ve David vardı. Ne olmuştu bana? Ah! Tabii ya, bana mühürlü olan kurt Seth, sevdiğim adamı ısırma girişiminde bulunacakken önüne atlamış ve ısırılmıştım!
- Bella’m dedi hemen David. Ona sıcacık bir gülümsemeyle baktım. Bu sırada Seth’in hırlamalarını duyabiliyordum…
- İyimisin? Dedi hemen David…
- İyiyim birtanem.. Sadece, kolumda biraz ağrı var dedim…
- Bella, ben gerçekten özür dilerim dedi Seth. Sesini duyduğum anda tiksinerek ona baktım. ESKİ en iyi dostumdan artık nefret ediyordum.
- Tanrı aşkına ne zaman şu mührü kıracağız!? Dedim sinirle…
- Eğer senin içinde uygunsa hemen! Dedi Sam arkadan. Bu sırada gözlerim Jacob’u arıyordu, onu da çok özlemiştim. Tanrım! Babam ben ısırılırken beni gördü!
- Hey! Babama ne dediniz!? Dedim korkuyla…
- Ona.. Herşeyi anlatmak zorunda kaldık dedi arkadan Vanessa ve suçluymuş gibi başını eğdi. Onun bir suçu yoktu ki. Hem zaten ona söyleyecektik…
- Van. Senin bir suçun yok ki.. zaten söyleyecektik ona dedim gülümseyerek.o da başını kaldırıp gülümsedi…
- Bu arada… Baban beni çok sevdi aşkım dedi David 32 diş sırıtmayla…
- Seni kim sevmez ki birtanem dedim bende aynı şekilde sırıtarak. Bu sırada babam içeri girdi…
- Bella! Kızım iyi misin? Dedi hemen…
- İ-iyiyim babacığım dedim bende gülümseyerek…
- Bella, ne olduğunu biliyorum ve yinede seni çok seviyorum kızım dedi gülümseyerek babam. Bu sırada ayağa kalkmıştım. Babamın yanına gidip ona sıkıca sarıldım. Sonra Jacob içeri girdi. Bende babamdan ayrılıp onun yanına gittim…
- İyimisin Bella! Dedi endişeyle…
- Evet dedim sıcak bir sesle…
- Bir yıldır hep seni aradım, ölmediğini biliyordum dedi ve bana sarıldı,bende ona sarıldım. Bu sırada arkadan iki hırlama yükseldi. Bunlar David ve Seth’ti…
- Bella, hazırsan şu mührü kıralım dedi Sam…
- Hadi! Dedim sabırsızca. Bu sırada Sam kutsal sözcükleri söylemeye başlamıştı. Hiçbirşey anlamıyordum. Sonra kendimden geçmeye başladım, kısa süre sonra kendime geldim. Üzerimden büyük bir yük kalkmıştı. Rahatlamıştım…..
Arkadaşlar, annem laptobuma el koyduğu için artık çok az girebiliyorum ve şu an ablamın laptobundan gizlice yazıyorum. Ablamın laptobunun klavyesi türkçe olduğundan bu bölümlük sesli harfleri kullanabildim :)
10.Bolum
~ 1 YIL SONRA~
O gunun uzerinden bir yil gecmisti. Sabah asagi indigimde David’i goremedim. Herkes suskundu. Neden bu kadar durgunlardi ki bugun?
- Selam! Neden bu kadar durgunsunuz? Dedim…
- Yok birsey dedi Vanessa…
- Var ve bana soylemiyorsunuz!
- Gercekten yok Bells! Dedi Bradley her zamanki alayci haliyle…
- Oyle olsun bakalim! David nerede?
- Gitti..
- Nereye?
- Isi varmis.
- Ne isi?
- Bilmem. Sen biliyorsundur saniyorduk…
- Nereden bilebilirim Zac?
- Sadece tahmindi!
- Off! Tamam.
- Ne oldu?
- Yok birsey..
- Iyi!
- Ne oldu?
- Yok birsey..
- Iyi!
- Ayni laflari soyleme! Bunu ayni anda tekrarlamistik. Zac ile hep boyle olurdu zaten! Daha sonra gulmeye basladik. Hepimiz guluyorduk.
Kapinin acildigini duydum. Daha sonra farkli bir vampirin kokusu. David’in kokusunu da aliyordum. Iceri geldiler. Tam gulumseyerek ona yaklasiyordum ki David’in soguk bakislariyla karsilastim. Bir an gozlerim ellerine kaydi. El ele tutusmuslardi! Esmer, kivircik sacli kisa boylu bir kizdi. Aslinda cok guzeldi…
- D-david, ne oluyor?
- Bella, ben.. Bak, bu Bonnie. Ben, yani biz, yani Bonnie ile ben.. Biz sevgiliyiz! dedi…
- Ne!? diye bir ciglik yukseldi arkadan. Herkes ayni anda soylemisti. Daha sonra Bradley ve Zac David’e yaklasmaya basladi…
- Bunu nasil yaparsin?! Diye bagirdi Bradley.
Daha sonra David’e saldirmaya basladilar. Birseyler oluyordu, birseyler konusuluyordu fakat ben duymuyor, anlamiyordum. Kulaklarim uguldamaya baslamisti. Birisi beni sarsmaya basladi. Bu Sarah’ti. Gozlerimden kanlar akmaya basladi. Nasil yapardi bunu?! Bu sirada onlar hala kavga ediyordu ve Vanessa ve Taylor onlari ayirmaya calisiyordu. Tom evde degildi…
- Yeter!! Diye bagirdim. Bu kadari fazlaydi artik. Herkes susup bana bakti…
- Yeter! Birakin kavgayi! Eger, baska birini seviyorsan.. Yapabilecegim birsey yok! Sanirim, bir sure buralardan uzak kalsam iyi olur! Hersey icin, ozellikle de bana terk edilmenin ne demek oldugunu hatirlattigin icin tesekkur ederim! Deyip kapiyi vurarak evden ciktim.
Ormanda delicesine kosuyordum. Artik zaman kavrami yoktu. Hava kararmaya baslamisti. Edward.. O da ayni seyi yapmisti! Her ne olursa olsun, su an aklimda tek birsey vardi. Imkansiz olan. Bu..
EDWARD’A HALA, DELICESINE ASIK OLDUGUMDU!!!
11. Bolum
EDWARD’A HALA, DELICESINE ASIK OLDUGUMDU!!!
Bunu bu zamana kadar nasil anlamamistim anlayamiyordum. Sanki.. Sanki bir guc beni esir aliyor, ve onu bana unutturmaya calisiyordu. Son birkac yildir, sadece aklimi dinliyordum. Kalbimin kapilari artik muhurlenmisti. Ne David, ne de Seth acabilirdi bu muhru. Sadece o acabilirdi, sadece o! Edward! Ormanda kosarken bir anda birisiyle carpistim. Kimdi ki bu?! Dustugum yerden hizla kalkip adama baktim. Bu Emmett’ti!
- Bella! Dedi saskinlikla. Bunun devaminin sulu sakalar oldugunu bildigim icin…
- Em! Sulu sakalarini kaldiracak durumda degilim! Dedim. Daha sonra bana yaklasti. Yuzunde hala saskinlik vardi. Neden? ahh! Tabii yaa; gozyas(kan)larimi gormustu…
- Ne oldu sana boyle? Dedi. Hala saskindi ama…
- D-david! Dedim sadece. O anda yuzu birden ofkeli bir sekle girdi…
- Ne yapti?!
- Terk etti, aldatti, kirdi, parcaladi, uzdu, oldurdu..! dedim ben de…
- Bonnie degil mi?! dedi. Ne?! biliyor muydu?!
- Biliyor muydun?!
- Bonnie.. Emily’nin kardesi. Bir suredir bizimle kaliyor ve David’le cok yakin oldugunu gormustum. Onu uyarmistim! Fakat, sana Yemin ederim ki sevgili olduklarini bilmiyordum! Dedi…
- Nasil yani?! Bonnie nasil vampir olmus?!
- Emily, bir gun evlerine- yani eski evlerine gittiginde, Bonnie’yi gormus ve.. henuz yeni bir vampir oldugu icin… dedi…
- Anladim!
- Onu oldurmeliydik!! Dedi…
- Buna gerek yok! Artik onlari ve yerlesik hayati birakiyorum!
- Ne?! Bella yapma!
- Neden? sorun ne?! Victoria mi?
- Onu da nerden cikardin!? Ki evet o da var!
- Sorun olmaz! Ondan gucluyum!
- Bella! Aileni birakamazsin! Hem, gitme! Bizime kal! Dedi. Ne!? onlarla, Emily ve Edward’la ayni evde kalmak mi?! biri en azili dusmanim, biri sevdigim, yani hala sevdigimi yeni anladigim adam!
- Olmaz!
- Neden?!
- Neden o eve gireyim ki?!
- Bella! Yasananlari unut! Hala gormedin mi?!
- Yasananlari unutmak mi?! ben bu yasananlar yuzunden bu haldeyim Emmett! Ve neyi gormedim mi?!
- Bak, seni anliyorum diyemem! Bu yalan olur ama tahmin ediyorum! Edward’in seni hala- neyse! Benim gitmem gerek! Kararini degistirirsen haberdar et!
- Emmett! Cumleni bitir oyle git!
- Gerekmez!
- Neden?!
- Cunku sende bunu istemezsin!
- Nerden biliyorsun?!
- Bella..
- Bana sakin yalan soylemeye calisma! Ki kararimi degisecegimi hic sanmiyorum! Ayrica degisirsem zaten Alice gorur! Dedim ve oradan ayrildim.
Bir yere gidiyordum ama neresi oldugunu bilmiyordum. Forks’ta yasiyorduk artik. Guzel ve kocaman bir villamiz vardi. Ya da artik onlarin villalari! Nereye geldigime baktigimda, agzim acik kaldi! Burasi.. burasi………
12.Bolum
Burasi cayirimizdi ve bir adam arkasini donmus orda oturuyordu. Yavasca arabadan inip yanina gittim. Kokusundan Edward oldugunu anlamistim. Elimi omzuna koydum, basini kaldirdi ve beni gorunce gozlerini sokla acti…
- Bella!
- Cok mu sasirdin? Dedim sakin bir sesle, gulumseyerek…
- E-evet. Ne isin var senin burada?
- Bilmem! Ayaklarim buraya getirdi. 2 yildir hic gelmemistim! Dedim ve bende onun yanina oturdum…
- Arkadas miyiz yani simdi? Dedi…
- Neden olmasin? Dedim. Gulumsedi ve o gulumseyince istemeden bende gulumsedim…
- Sana birsey soracagim, ama durust ol lutfen!
- Pekala
- Eger.. Emily ortaya cikmasaydi, gercekten soyledigin gibi evlenir miydik? Yoksa ben yine senin gozunde “insancik!” olarak mi kalirdim? Dedim…
- Gercegi duymak ister misin? Seni gercekten sevdim, Emily’ide cok sevmistim! Ama kesinlikle senden fazla degil! Emily’i hala cok seviyorum! Ama kalbimin bir yani hala seni sayikliyor! Hala seni seviyor! Dedi. Elimi elinin uzerine koydum…
- Tekrar baslamak diye birsey mumkun degil! Ama arkadas olmamizda hicbir sakinca goremiyorum! Artik gitmeliyim, uzun bir yolculuk beni bekliyor! Sonra gorusuruz
- 13.Bolum
- - Bella! Nereye gideceksin?
- -Bilmem!
- - Nasil yani?
- - Ahh! Soylemeyi unuttum!
- - Neyi?
- - David.. bir baskasini seviyormus, ve terk edildim. Tekrardan! Artik yerlesik hayat yasamayacagim. Tum dunyayi gezecegim!
- -Ne?! nasil?
- -Basbayagi gezecegim iste! Son durak Alaska diye umuyorum!
- -Peki.. sevgilisi kimmis?
- -Su senin adi lazim degilin kardesi!
- -Bonnie mi? Hicbir sey anlamadim!
- -Ona sor,anlatir! Simdilik elveda! Dedim ve ayaga kalktim. O da kalkti…
- -Gitmesen olmaz mi?
- -Hayata birazcik mola vermem gerek, Edward. Bunu yapmaliyim! Sonunda bambaska biri olarak donecegim! Dedim ve gulumsedim…
- -Yani doneceksin?
- -Ne zaman bilmiyorum. 10, 20, 30 yil. Belki de daha fazla! Dedim…
- -Sorun yok! Nasil olsa yaslanmak, veya olmek gibi bir derdimiz yok! Dedi ve gulumsedi…
- -Evet! Dedim ve bende gulumsedim. Sonra ona sarildim, kollarini belime doladi. Dakikalarca oyle durduk. Daha sonra ayrildim ve hizla oradan uzaklastim……
Intikam Zamani*13.Bolum
~*~30 YIL SONRA!~*~
Aradan tam tamina otuz yil gecmisti. Bu sure zarfinda birkac kez dunyayi dolasmis, heryeri ogrenmistim. Tabii birde son 20 yildir beni hic birakmayan yol arkadasim, esim Damon’u unutmamak gerek! Kardesi Stefan, ve onun esi Elena vardi birde. Onlar da vampirlerdi. Stefan, Elena, Damon ve ben hep yanyanayiz. Gectigimiz senelerde tekrardan yerlesik hayata donduk. Su an Mystic Falls’tayiz fakat 5 yildir burdaydik ve bu nedenle artik tasinmamiz gerekliydi. Forks’u kararlastirdik aramizda, Cullen’lar ve Tims’ler tekrardan Forks’a tasinmislar. Ustune ustul Denali klani da oradaymis. Biz Salvatore klani’da oraya gidince tam olacak yani! Tims’ler, Cullen’lar ve Denali’ler birbirlerine cok yakinlarmis. Bunlari hala onlarla irtibat halinde oldugum icin biliyorum. Damon’u gercekten cok seviyorum ve ne David’in ne de Edward’in bu mutlulugu bozmasina izin vermeyecegime dair yirmi yil once, evlendigimizde sozverdim! Butun bunlara ragmen Edward’la hala iyi arkadastik. Hersey neredeyse ayni olacak bu gece Forks’a dondugumuzde. Tek bir fark olacak ki buda artik BELLA SALVATORE oldugum! Hayatiimi, esimi, ailemi seviyorum. Stefan ve Elena’yla kardes gibiyiz. Bir de Katherina var tabii. O, Damon ve Stefan’in bas dusmani. Elena’yla tipki ikiz gibiler. Tabii sadece gorunum acisindan. Klaus onu kendisiyle evlenmesi sarti ile affetmisti ve artik kimselerden kacmiyordu. Rose, Trevor oldukten sonra Damon’lara yerlesmisti fakat daha sonra yanimizdan ayrildi. Damon’un gucu insanlari gozleriyle buyuleyip, onlara her istedigini yaptirmakti! (Ahh! O gozler varyaa o gozleer! Beni bitiren gozleer! ) Stefan’inki, insan veya vampir fark etmez herhangi bir insanin kisiligine burunmekti. Elena’ninki de kalkandi. Tipki benim gibi. Caroline’de bizimle yasiyor. Matt’tan ayrildiktan sonra Tyler ile birlikte. Bu kurt-vampir iliskisi hepimizin aklini karistirmisti ama artik alistik. Onlar su an bizim yan evimizde yasiyor fakat Forks’ta ayni evde olacagiz. Acikcasi hepimiz mutluyuz ve Tims, Cullen ve Denali aileside tuz-biber olacakti. Bonnie ve David’i saymazsak tabii…
- Bella hayatim! Diye bir ses beni dusuncelerimden cikardi…
- Efendim sevgilim?
- Daldin yine! Dedi kikirdayarak ve yanima gelip, yataga benim gibi uzandi…
- Sadece.. Forks’u dusunuyordum. Kim bilir ne kadar degismistir..
- Sadece Forks’u mu? Dedi tek kasini kaldirarak…
- Ayni zamanda Cullen, Denali ve Tims ailesini! Dedim bende…
- Takma kafana! Dedi…
- Biliyor musun sen-
- Yakisikli mi? karizmatik mi? buyuleyici mi? dedi hemen gulerek. Her zamanki ukala Damon’m! ( )
- Cok.. Ukalasin diyecektim dedim ve bir kahkaha attim. Bir anda uzerime cikti ve…
- Oyle mi bayan Salvatore? Dedi gulumseyerek…
- Tam olarak oyle! Dedim bende. Aninda dudaklarima yapisti. Tam da bu sirada…
- Cocuklar! Bolmek istemezdim am gitmeliyiz! Dedi Stefan…
- Geldiiik! Dedim bende Damon’dan ayrilarak. Hemen uzerimi degistim ve iceri gectim. Hersey hazirlanmisti. Orada guzel, kocaman ve ayni zamanda cok sirin bir ev bulmustuk. Gercekten muhtesemdi. Ben Forks’a gitmekten degil, karsilasacaklarimdan korkuyordum aslinda. Emily, Edward, David ve Bonnie bana aci verecekti aslinda. Ya da ben oyle saniyorum. Her neyse, yasamadan anlayamam..!
15.Bolum
Forks sinirini gecince birden icimi bir korku kapladi. Bunu Damon’da fark etmis olacak ki ana donup gulumsedi. Ayni anda rahatladim. Bu huyunu seviyordum aslina bakilirsa. Bazen ukala,bazen matrak, bazen ise duygu dolu. Kisa bir sure sonra evimize varmistik. Harika! Tims’lerin karsisi, sagda Cullen’lar, solda ise Denali’ler. Geldigimizden haberleri yoktu. HENUZ! Arabadan Damon indi. Bir vampirin geldigini kokumuzdan anlamis, ve disari cikmislardi. Onu yeniden gormek.. Bu sirada Damon kapimi acti, ve elini tutup indim. Acik saclarim yuzumun onune gelmisti ve beni goremiyorlardi.
- Tesekkur ederim sevgilim! Dedim ve gulumeyip sacimi arkaya atip, onlara dondum.yuzumu gorduklerinde sok gecirdiler. Ozellikle de Edward…
- Bella! Dedi Edward fisiltiyla…
- Herkese selam! Dedim yanlarina giderek…
- Sen.. Nasil? Dedi Alice…
- Nasil? Dedim tek kasimi kaldirarak…
- Neden haber vermedin misafirlige gelecegini?! Dedi. Koca bir kahkaha attim…
- Alice! 30 yildan sonra buraya sadece misafirlik icin donecegimi mi sandin?!
- Ne?!
- Evim yan taraf! Her neyse, sonra gorusuruz! Dedim…
- Hayatim hadi! Daha yerlesecegiz! Deyip StefElena, CaroTyler ve Damon’u yanima cekerek eve girdim…
- Hmm.. Burasi cok..
- Buyuk mu? Dedim…
- Hayir kucuk! Eskiden yatak odamiz bu kadardi! Dedi Damon gulerek…
- Ukala! Dedim ve valizlerimi alip yukari ciktim. Daha 10 dk. Dolmadan herseyi dizmistim. Damon da geldi ve dizmeye basladi. O da hizlica dizdikten sonra yanima geldi…
- Hayatim?
- Efendim sevgilim?
- Iyisin, mutlusun degil mi?
- Bi’tanem sen benim yanimda oldugun surece, ben her zaman mutluyum!
- Seni seviyorum!
- Seni seviyorum! Dedim bende. Edward’I gordugumde kotu hissetmemistim veya eski duygularim bir an bile koruklenmemisti, animsamamistim! Nedeni neydi bilemiyorum, fakat bildigim sey su ki; BEN DAMON’U SEVIYORUM! VE BUNU EDWARD BILE DEGISTIREMEZ!
- Bella’m!
- Ne oldu sevgilim?
- Yuzugun nerde hayatim?
- Ne?! par- ah hayir! Nerde dusurmus olabilirim?!
- Sen cikarmadin mi?
- Hayir o yuzugu asla cikarmam biliyorsun o ailemizi temsil ediyor!
- O da dogru! Nerde olabilir!
- Bilmiyorum.. Off! Lanet olsun bana! Diye bagirdim…
- Hey! Tamam sevgilim sakin ol bulunur!
- Nasil bulucam ben onu simdi yaa! Lanet olsun! Neden bu kadar dikkatsizimdir ki?!
- Hey tamam tamam! Dedi ve beni geri kendine cevirdi…
- Emin olki bir yedegi var!
- Ama o yuzuk cok baskaydi!
- Olsun, o da ailemizi temsil ediyor.. Bu da! Dedi cebinden bir tane cikarip. Bu sirada kapi calindi..!
16.Bolum
Yuzugu parmagima taktim, Damon’un dudaklarina kisa ve tutkulu bir opucuk kondurup asagi indim. Bunlar 15 sn. Bile surmemisti. Stef coktan kapiyi acmis, Alice’leri iceri almisti fakat gerginligimi o bile hissetmisti…
- Hosgeldiniz! Dedim gulumseyip…
- Asil siz hosgeldiniz! Dedi Alice…
- Eee? Gelisinizi neye borcluyuz?
- Geri donmene!
- Buraya sadece ailem icin dondum! Damon, Stefan, Elena, Caroline ve Tyler icin! Dedim bombayi patlatarak. Yuzleri cok komik bir sekle girmisti. Ayni anda bir cift kol belimden sarildi. Bu tabiiki de Damon’du!
- Bu arada.. Tanistirayim, KOCAM DAMON! Dedim. Yuz sekilleri daha bi’ komiklesmisti. Ne yani hayatimin sonuna –Ki bu imkansiz!- dek Edward’I bekleyecegimi mi!? cok beklerler! Bu sirada…
- Siz.. Ne zaman evlendiniz? Dedi Edward. Damon benden once davranarak…
- 30 Ekim 2020 (Dogum gunum, ve zaman atlatilmis yillar Acaba o zamanlari gorur muyuz? ) dedi…
- Yirmi yil? Dedi hayal kirikligi ile Edward…
- Evet! Dedik ayni anda. Aslinda o kadar da mutlu degildim. Sonucta onlar hala benim ‘ARKADAS’imdi!
- Her neyse, hayirli olsun! Gecte olsa! Dedi Alice ve birlikte gittiler. Onlar gidince
- Fazla ileri gitmedin mi kelebegim? Dedi Damon. Hala belimden sariliyordu…
- Sanirim evet! Dedim. Arkadan Caroline seslendi…
- Bella! Elena!
- Efendim!? Dedik ayni anda…
- Yardima ihtiyacim var! dedi. 1 sn. Icinde oradaydik…
- Ne oldu?
- Ne gyicem ben?
- Yuh yani Caroline!
- Ne var? herseyi giymisim! Dedi. Hizlica gardrobundan bir elbise ve bir ayakkabi cikardim…
- Istedigin giyecek olsun! Dedim ve gulduk. Hemen giyindi ve asagi indik. Fakat asagida bizi bir supriz bekliyordu..!
17.Bolum
Katherina, Klaus ve Rose buradaydi. Klaus buraya geldiyse kesin cok onemi birsey vardi…
- Ne
- Bu kadar asabi olma, Damon! Dedi Katherina. Bogasim geliyordu ama hata yapip, yanlislikla Elena’yi kesmekten korkuyordum. Malum! Cok benziyorlar! (Beyinsiz bu kiz yea! )
- Of! Ne istiyorsunuz Klaus, ve Katherina ustelik Rose!?
- Ben niye sona geldim?
- Dizilim oyle! Hem senin bu ikiliyle ne isin var?!
- Long Story (Uzun hikaye) dedi…
- Eeee? Dedi Elena da…
- Soyle ki; ARADAN 35 YILIN GECTIGINI BILIYORUM FAKAT TREVOR’UN SON ISTEGI UZERINE BURAYA GELDIK..! Dedi Rose…
- Ne istegiymis bu?
- Katherina’nin oldurulmesini istiyor! Dedi Klaus…
- Ve bunu benim yapmamii istiyorsunuzz! Dedi sevincle Stef ve Damon ayni anda…
- HAYIR, STEFAN! VE DAMON! STEFAN, ELENA’YI OLDURECEK! Dedi Klaus…
- NE!? diye ciglik attic ayni anda…
- Bizim gorevimiz bu kadar! Fakat, bir sure daha size rahatsizlik vermekten onur duyariz! Dedi Katherina sinsi gulumsemesiyle…
- Asla! Dedi Stefan ve Katherina ile Klaus’un uzerine atladilar Damon ile beraber…
- Asla! Hic kimse bana bunu yaptiramaz! Dedi Stefan. Resmen evin icinde dovusuyorlardi. Elena ve ben hizlica davranip onlari ayirmaya calistik fakat basarili olamayinca araya Tyler girdi. Kurt kokusu alinca aninda uzaklastilar…
- Ne yapiyorsunuz siz?! Dedim sinirle…
- Yengemi koruyorum!
- Karimi koruyorum! Dedi ikiside ayni anda…
- Ben kendimi korurum! Dedi Elena ve onlara dondu…
- Ne istiyorsunuz benden!?
- Dedigimiz gibi! Bu ise Volturi’den once son vermek istedik! Dedi Klaus..
- Bunu asla yapamazsiniz!
- Cok zor degil! Dedi Katherina…
- Bana olan nefretinin nedeni ne Katherina? Stefan ile olmam mi? senden daha cok sevenim olmasi mi? mutlu bir hayatim olmasi mi yoksa?1 dedi. Her cumlede daha da ustune gidiyordu Katherina’nin… En sonunda burun burunaydilar…
- Hangisi? Dedi tek kasini kaldirarak. Katherina kudurmustu resmen. Her an uzerine atlayabilirdi Elena’nin. Ve bu kavgada Elena hangisi Katherina hangisi ayiramadigimizdan yanlislikla Elena’nin kellesini ucurabilirdik! (S*lak olmayn sizde! =) )
- Ahhh! Diye bagirdi Katherina…
- Yeter ama artik! Simdilik gidiyoruz! Ama sanmayin ki bunu unutacagim! Dedi ve ikisi birlikte (Katherina ve Klaus oluyo bu ikisi :P ) hizlica gittiler. Geriye birtek Rose kalmisti…
- Neden bunu yaptin Rose? Dedi sinirle Elena…
- Bak.. niyetim bu degildi. Burda duyana kadar ne oldugunu bile anlamamistim. Benim tek istedigim Katherina’nin olmesi ve Trevor’un huzura kavusmasiydi! Dedi…
- Gercek mi?
- Ne gercek mi?, Damon?
- Su.. Trevor’un SOZDE son istegi?
- Cevabi sizde biliyorsunuz! Tek istedigim o lanet olasicanin geberip gitmesi! Dedi. Simdi anlasildi olayin asli..!
- Ee? Ne yapiyoruz? Dedi Tyler…
- Birsey yapmiyoruz Ty! Sorun yok! Dedi Elena…
- Ne demek sorun yok El?! Farkinda misin bilmiyorum ama az evvel senin kelleni ucurmaya geldiler!
- Ama ucurmadilar!
- Ama ucuracaklar!
- Ucuramazlar!
- Sen oyle san!
- Neden?
- Sen gozunu kapayip geri acamayincaya kadar yok olursun!
- Acamayincaya kadar derken?
- Gozunu kaparsin, ve daha acmaya vakit kalmadan yok olursun!
- Ya-pa-maz-lar! Dedi artik heceleyerek Elena…
- Nerden biliyorsun?
- Meslek sirri!
- Hey! Tamam kesin kavgayi! Elena’ya birsey yapacaklari yok ki olsa bile yapamazlar! Dedi Stefan…
- Izin vermeyiz bir kere! Dedi arkadan Damon…
- Asla! Dedim bende. Ama baymisti artik beni bu muhabbet…
- Cocuklar madem buna izin vermiyoruz, ve henuz buradaki ilk gunumuz ne yapiyoruz?! Dedim konusu degistirerek…
- Evet yaa! Daldik konuya! Dedi Elena. Ise bak yaa kizi geberticekler hala eglence dusunuyo! ( )
- Hmm.. Bence bugun evde oturalim! Dedi Caroline…
- Neden?
- Hic! Dedi…
- Var bi’ neden amaaa…. Dedim bende…
- Ya valla yok!
- Iyi tamam oyle olsun! Dedim ve herkes ayri bir yana dagildi, Rose ve Damon ise sohbete basladi. Bende firsattan istifade…
- Sevgilim benim bir yere gitmem gerekli. Aksam gorusuruz! Dedim bana dondu…
- Nereye sevgilim?
- Annem ve babamin kabrine! Dedim huzunle. Onlar da 10 yil once olmuslerdi. Bana geliyorlardi. Bir kaza…
- Tamam hayatim. Bende geleyim ister misin?
- Yok canim sen rahatina bak ben gidip gelirim hemen! Dedim. Dudaklarima tutkulu bir opucuk kondurdu…
- Gorusuruz kelebegim!
- Gorusuruz birtanem! Dedim ve disari ciktim bende. Bu sirada Edward’I gordum. Bana dogru geliyordu. Durdum ve ona dondum…
- Bella.. giderken ne dedigini hatirliyorsun, degil mi? ne demistim? Hah! Arkadas kalabiliriz!
- Evet.. dedim kisaca…
- Peki simdi degisen ne? neden boyle davraniyorsun? Dedi. Ona yaklastim, yaklastim, yaklastim. Burun burunaydik su anda nerdeyse. Sinirle…
- BIRAKTIGIN YERDEYIM, FAKAT BIRAKTIGIN GIBI DEGILIM, EDWARD..! dedim ve arabama binip oradan uzaklastim. Aslinda gercekten ileri gidiyordum. Ama onlardan bir intikam almak icin 33 yil once kendime soz vermistim ben! Ve baska seylere dalip bunu birakmistim! Kisa bir sure sonra babam ve annemin mezarina geldim. Annem Phil ile anlasamayip bosanmisti ve babamla tekrar evlenmisti. Mezarlari yan yanaydi. Yere comeldim ve topragi oksamaya basladim…
- Annecim, babacim bakin ben geldim. Biliyorum, bir yerlerden goruyorsunuz beni. Merak etmeyin, mutluyum ve beni seven bir esim, bir ailem var. ama hersey cok karisik. Hicbir seyi cozemiyorum. Sanki.. Mantigim kalbime savas acmis gibi. Susadim, fakat su bulamiyorum. Onumde iki secenek var ve neyi sececegimi bilmiyorum! Dedim. Bu sirada gozlerimden kanlar akmaya baslamisti…
- Keske yanimda olsaniz, keske hep birlikte olsak ve bana hep destek olsaniz. O kadar ozledim ki sizi.
Bu sirada biri elini omzuma atti....
1. Bolum
Benim için acılarımı hatırlayacağım bir gün daha başlıyor.Tabii gün içinde hatırlamıyorum çünkü kardeşlerimin yanında çok mutlu oluyorum.Onları çok seviyorum Cullenlardan bile çok.Gene onları hatırlamak bana acı verdi.Ama onları sevdiğim için değil küçük görüldüğüm için canım acıyor.Unutulduğum,bir kenara atıldığım için…
********************************1 Yıl Önce**********************************
Okuldan çıkmış eve dönüyorduk.Emmett gene esprileriyle ortalığı yıkıyor ; Alice de alışverişe gidelim Bella diye tutturuyordu.Birden Alice’in gözleri karardı ve bir görüş gördü.Ne gördüğünü bilmiyordum ama birden Edward beni acele ile eve bıraktı ve gittiler.Ertesi gün okula gittiğim zaman Cullenlardan hiç biri yoktu.Okul çıkışı evlerine geldiğim zaman evin boş olduğunu ve sadece bir zarfın olduğunu gördüm.Zarfın üzerinde Edward’ın yazısıyla Bella’ya yazıyordu.Sadece Bella’ya.Hemen zarfı açtım.Zarfın içinde şunlar yazıyordu:
Bella sen hiçbir zaman ne bana ne aileme tam olarak yettin.Seni hiçbir zaman tam olarak sevmedim.Sen basit bir insan olarak bana Emily’i unutturmaya çalıştın o kadar. Ama Emily döndü ve senin görevin burada bitti.Eğer vampir olduğumuzu tek kişiye söylersen seni Volturi’den önce ben öldürürüm.
Elveda İnsancık…
Bu mektubu okurken hıçkırıklarım ve gözyaşlarım çok fazlaydı.Orada daha fazla duramadım ve hemen kamyonuma atladığım gibi uçurumun kenarına geldim.Kamyondan çıktığım gibi uçurumdan aşağıya atladım.Yaşamamın anlamı yoktu ki.Edward’ın da dediği gibi ben basit bir insandım ve yaşamamın hiçbir amacı yoktu.
****************************Şimdiki Zaman***********************************
Ama Tom beni buldu ve 1 yıldır mutluyum.Hatta eski hayatımda bile bu kadar mutlu değildim.Artık tam anlamıyla Cullenları unuttum sadece onların yaşattığı acıları hatırlıyorum ama bu acılar bile beni üzmüyor çünkü hiçbir anlam taşımıyor artık.Tam bu sırada Vanessa odaya daldı ve:
-Hadi Bella daha hazırlanmadın mı bugün okulun ilk günü,dedi.
Evet Vanessa benim en sevdiğim kardeşim ve tabii Taylor da var.Bradley ile Zac’ı saymıyorum bile onlar benim ağabeylerim.Sarah ve Tom da anne ve babam.Daniel ise ona karşı bazı duygularım var ama karşılıklı mı bilmiyorum.
-Aaaa Bella bak gene daldın hadi canım hazırlan seni aşağıda bekliyoruz,dedi ve çıktı.
Ben de giysi odamın başına geçtim ve straplez siyah bir elbise,beyaz bir ceket ve beyaz,çiçekli,uzun bir çizme buldum.Hemen onları giydim ve saçımı maşa yaptım.Biraz da makyaj.İşte hazırım.Evet bir Tims olduktan sonra imajım bile değişti.Artık eski bakımsız Bella değilim.
Aşağıya indiğim zaman Bradley ve Zac ıslık çaldı.Danielse büyülenmiş gibi bana bakıyordu.Eğer insan olsaydım kızaracağıma eminim.Vanessa kolumdan tuttu ve:
-Hadi çıkalım geç kalıyoruz,dedi.Taylor,ben ve Vanessa benim arabamla Daniel,Bradley ve Zac da Daniel’in arabasıyla gideceğiz.Aslında herkesin kendi arabası var ama dikkat çekmemek için iki arabayla gidiyoruz.Okula gidene kadar yarış yaptık ve biz birinci olduk.Okula vardığımızda tüm gözler bize döndü.Arabadan indiğimiz de Zac ve Daniel bizi tebrik etti ama Bradley dönerken tekrar yapmak istediğini belirtti.Ben de kabul ettim.Kantine giderken aldığımız 6 vampir kokusu bizi diğer tarafa çevirdi ve ben gördüğüm kişiler karşısında şok oldum.
Arkadaslar, bundan boyle hikayeyi ben yazacagim, lutfen iyi-kotu yorumlarinizi belirtiniz. Bu arada ben Alena…
2.Bolum
Kantine giderken aldığımız 6 vampir kokusu bizi diğer tarafa çevirdi ve ben gördüğüm kişiler karşısında şok oldum.
Bunlar.. bunlar onlardi; Cullen’lar! Onlarin yuzlerindeki ifadede bizimkinden farkli degildi. Bir sure bakistiktan sonra birinin beni sarsmasiyla kendime geldim. Bu Daniel’di, hemen bana sarildi bende ona sarildim ve basimi omzuna gomdum.sonra onun yardimiyla bir sandalyeye oturdum. Bana ihanet edenler icin neden boyle uzuluyordum ben? Bunca zamandir bu ani beklemiyor muydum? Bunlari dusununce onlara olan nefretim daha da artti.. nefretle onlarin masasina baktim; Alice, Emmet ve Jasper saskin, Rosalie uzgun, Edward karisik ve yanlarindaki sarisin bir kiz ~sanirim bu Emily’di~ Anlamamis bir yuz ifadesiyle bana bakiyordu. Bende onlara cok.. cok sinirli bir sekilde bakip, alayla gulumsedim ve Masaya dondum…
-Onlar… Cullen’lar dedim sinirle dislerimin arasindan. Daniel’in bogazindan bir hirlama yukseldi. Hemen ona baktim ve ellerini tuttum. Nedenini bilmedigim bir sekilde sinirlendiginde ne zaman onun elini tutsam sakinlesiyordu. Yine ayni sekilde sakinlesti. Sonar Alice bize dogru yaklasmaya basladi. Hepimiz onlara nefretle bakiyorduk…
-Bella! Dedi saskinca yanimiza gelince. Kafam cok karisikti. Ama ne olursa olsun, olecegimi bilsem onlardan inikamimi alacagim. Bunu yapmaliyim. Bana cektirdikleri acilari, onlara kat kat fazlasiyla cektirmeliyim!..
- Alice dedim sinirle. Sasirmisti…
- Sen.. yani.. nasil.. say yani, sen .. dedi. Saskinliktan cumle kuramiyordu zavallicik (!)
- Vampirim! Dedim cumlesini bitiremeden…
- N-nasil? Dedi kekeleyerek…
- Bu size ilgilendirmez! Dedi Daniel benden once davranarak. Sasirmistim. Aslinda hem sasirmis, hemde sevinmistim. Ona karsi birseyler hissediyordum. Ona donup tesekkur ederim anlaminda bir bakis attim. Bu sirada zil caldi ve bende…
- Izninizle bayan Cullen! Dedim ve ayaga kalktim. Bu ders biyolojiydi. Benim tek yalniz oldugum dersti. Daniel’de ayaga kalkti. Digerleri coktan gitmisti. Yanagina kucuk bir opucuk kondurup…
- Dersten sonar gorusuruz dedim ve hemen biyoloji sinifina gittim. Biraz gec kalmistim. Kapiyi acinca sok oldum; Edward tek basina, tek bos yerde camdan disari bakiyordu. Ne ironi ama! Hah! Simdi butun sene o pis mahlukun yaninda mi oturacaktim? Ama artik tek bir fark Vardi; ben ondan NEFRET ediyordum.
- Gec kaldigim izin ozur dilerim hocam dedim. Edward direk bana dond. Gozleri aglayacakmis gibi bakiyordu. Guzel rol yapiyor (!) hoca konusmaya basladi…
- Sorun degil… Bella Tims degil mi? dedi. Tims’i duyunca Edward’in yuzunun aldigi hal cok komikti. Gulmemek icin zor duruyordum, gerizekalinin jetonu dusmemisti. Eski soyadimi kullanacak degildim ya!..
- Evet. Dedim bende hocanin soyledigine karsilik…
- Sen.. Edward Cullen’in yanina gec. Dedi hemen. Bende basimi sallayip, Edward’a nefretle bakarak siraya gectim.
- Bella dedi huzunlu bir sesle. Eger insan olsaydim gercekten uzukdugunu sanabilirdim. Bende sesimi onun sesinin tam tersine buz gibi tutarak…
- Evet dedim. Sasirmisti…
- Sen.. nasil boyle oldun? Dedi…
- Siz, birkac gun okula gelmedniz ve bende size gittim. Ev bostu sadece, bir.. zarf vardi. Zarfi okuduktan sonra cok.. cok uzuldum ve bende yalniz kalmak icin, her zaman gittigim bir ucuruma gittim. ~burda cok saskindi. Ama atladigimi soyleyecek te digildim heralde~ ucurumda birkac saat oturup, rahatladiktan sonra ayaga kalkarken ayagim kaydi, ve her zamanki sakarligim yuzunden ucurumdan asagi dustum. Beni Tom buldu. Dedim…
- Tom kim peki?
- Babam. dedim duygusuzca. Buz gibi ses tonumla soylemistim tum bunlari. Bu sirada zil caldi ve bende kosarak disari ciktim.. Daniel kapida beni bekliyordu. Bende hemen ona sarildim. Ona sarilip, kokusunu icime cekince sakinlesiyordum hemen. Bu bir sakinlestirici gibiydi… sonra diger derslere de girdik. Ogle arasinda…
- Hadi kafeteryaya gidelim dedi. Bende basimla onayladim ve yurumeye basladik. Kolunu omzuma atmisti. Bende elimi beline atip, basimi gogsune koydum. Kafeteryadan iceri girdigimizde Alice ve Emmett ozlemle, sarisin olan kiz nefretle bakiyordu ama Rosalie hala uzgun bakiyordu, bunun nedenini biliyordum. Yanlis yolu sectigimi soyluyordu bana eskiden. Aslinda Alice ve Emmett’i bende ozlemistim ama simdi degil. En azindan birazcik aci cekmeliler. Bizde Vanessa, Zac, Bradley ve Taylor’un oturdugu Masaya oturduk. Ben, Taylor ve Vanessa’nin arasina, Daniel ise Zac ve Bradley’in yanina gecti. Vanessa hemen knusmaya basladi…
- Neden ona soyledin? Dedi. Gucu sayesinde herseyi biliyordu. Bunun uzerine Daniel bana dondu..
- Neyi?
- Nasil vampir oldugunu soyledi dedi Vanessa…
- Ne? neden? Dedi dislerinin arasindan aslinda ben bile korkmustum. Edward, Alice, Emmett ve Rosalie buraya bakiyordu…
- O sordu bende soyledim. Bir nedeni yok. Ayrica hatirlatirim ki; son bir yildir onlari umursamiyorum Daniel dedim ve Daniel’in elini tuttum. Hemen sakinlesti ve gulumseyerek…
- Peki.. dedi. Sanirim o da bana karsi bos degildi. Bu dusuncenin verdigi hazla gulumsedim. Edward sinirle bir bana bir ellerimize bakiyordu. Bende ona sinirle baktim ve kalkanimi indirip…
- Ne bakiyorsun oyle? Dedim icimden. Sasirmisti. Yine sasirttim. Oley be!
- Ozel gucum Zihinsel kalkan,elementlere hüküm,insansal özellikleri vampirlere verebilme ve kana duyarlılık dedim ve kalkanimi kapatip tekrar kizlara dondum ve konusmaya basladik.
Gecikmelerden dolayi size uppuzun bir bolum yazdim. Umarim begeneirsiniz =D
3.Bolum 1.Part
(Bella)
Kizlarla bir sure sohbet ettikten sonra zil caldi ve bize derslerimize gittik. Son derste yanimda Emmett vardi. Bir zamanlar (!) abim dedigim, beni hic uzmez dedigim kisi vardi. Yine tek bos yer olan, onun yanina gectim…
-Selam dedim icinde sevecenlikte olan ama yinede yumusak bir ses tonuyla…
-Selam dedi o da tamamiyle sevecen bir sekilde…
-Gorusmeyeli nasilsin? Dedim. Onunla konusmak istiyordum ve bu durtuyu engelleyemiyordum. Sasirmisti onunla konustugumda, sabahan beri yuzlerindeki sok ifadesi hic dusmemis, hatta ben onlarla konustukca daha da artmisti …
-Hem iyi, hem kotu.. sen? Dedi…
-Iyi.. her zamankinden kat kat daha iyi dedim gulumseyerek…
- Neden? Dedi…
-1. Vampirim, 2. Beni herseyden, herkesten ~herseyden ve herkesteni uzerine basa basa soylemistim~ cok seven bir ailem var ve 3. Beni kullanan pisliklerden kurtulmus durumdayim. Dedim zafer kazanmis bir sekilde gulumseyerek ayni zamanda alayla…
-1. Bence hic te guzel degil, 2. Icin senin adina sevindim ve 3.su icin daha hicbirsey bilmiyorsun dedi. Son cumleyi anlamaya calisiyordum.. nasil hicbirseyi bilmiyorum? Ne ogrenmem gerekiyor ki?..
-Ne ogrenmem gerekli ki?..
-Simdi degil, Bella dedi ve onune dondu.. ne dedigini hala anlamamistim. Birinin beni sarsmasiyla kendime geldim, karsimda David duruyordu…
-Bella.. bana bakar misin? Bella diyordu. Sesi endiseliydi. Basimi David’e cevirdim. Endisesi gozlerinden okunuyordu. Ona sarildim hemen. Bu istegime karsi koyamamistim. Basimi kaldirdigimda Cullen ailesinin ve bizimkilerin burada oldugunu gordum. Sinifta bir ordu vardi sanki. Basimi Cullen’lara cevirdim…
- Sizin ne isiniz var burda? Dedim…
-Biz.. sey seni merak ettik dedi Alice…
- Peki o zaman… ben iyiyim ~onlara dusmanca bakarak~ , David beni buradan goturur musun ? ~sevgi dolu bakislarla David’e bakarak~ dedim. O da kafasini salladi ve beni ayaga kaldiri belimden tuttu, bende elimi beline sarip basimi omzuna koydum. Huzur vericiydi… bir sure sonra arkamda hirlamalar duymaya basladim. Arkami dondugumde Cullen’lar, ailem yanyana kicil sacli bir kiza hirliyorlardi. Bu da bir vampirdi. Hafizami biraz zorlayinca kim oldugunu hatirladim Victoria!!
3.Bolum 2.Part
Bende direk David’den ayrilip onlarin yanina gittim, saldiri pozisyonu alip hirlamaya basladim. David hala anlamamisti. Bende kalkanimin icine onu alip olanlari dusundum. 2 saniye gecmeden o da benim yanimdaydi. Victoria’nin ne istedigini biliyordum…
-Ne istiyorsun benden Victoria!? Dedim siddetle.
-Senden James’i istiyorum. Onu getiremeyecegine gore; senin canini istiyorum! Dedi siddetle. Sonradan fark ettim ki yaninda bronz sacli, hafif uzun boylu bir erkek vardi. Edward konusmaya basladi bu sefer…
-Riley, seni kullaniyor. O seni degil, olen sevgilisi James’I seviyor. Onun intikamini almak icin seni kullaniyor… dedi. Demek adi Riley’di…
-Onlara inanma Riley, sana onlarin akil oyunlarindan bahsetmistim. Biz birbirimize aitiz, seni seviyorum dedi Victoria. Riley biraz dusundu sonra Edward’a bakarak…
-Bittin sen! Dedi. Tam o sirada arkadan bir kurt cikti ve Riley’i yakaladi ve elini kopardi. Aci dolu bir ciglik atti, Riley. Bunun uzerine Victoria hemen kacmaya basladi. Edward arkasindan konusmaya basladi…
-Boyle bir sansi bird aha yakalayamazsin. Dedi. O anda Victoria durdu ve arkasini dondu. Edward devam etti…
-Onu istiyorsun ~basiyla beni gostererek~ James’i oldurdugumde hissettiklerini, benimde hissetmemi istiyorsun. Onu paramparca ettigimde, onu kule dondurdugumde, onu bir hice cevirdigimde… Victoria hirlamaya baslamisti, bir anda edward’in uzerine atladi.
Vampir olmama ragmen hareketlerini zar zor seciyordum. Bu sirada Cullen’lar ve bizimkiler Riley ile ugrasiyorlardi, bense donmustum. Victoria sonra agaca cikti ve Edward yanima gelip, elimi tuttu. Elimi tuttugunde, urpermistim. Ne oluyordu bana? Beni agactan uzak bir yere cekti ve vampir hiziyla kosarak agaci devirdi. Sonra bird aha savasmaya basladilar. Bu sirada David’de Edward’a yardima gelmisti. Vampirler sok gecirebilir mi? bilmiyorum ama ben su an sok geciriyordum! Edward ve David yan yana bir vampire karsi…
Sonra Victoria David’i yere serdi. Edward hala kavga ediyordu. David kipirdamiyordu. Yanaklarimdan akan ilik bir seyle kendime geldim. Tanrim! Kan agliyordum. Demek vampirlerin cok aci cektiklerinde kan agladiklari dogruymus. Victoria ve Edward baska bir kosaye cekilmislerdi. Bende hemen David’in yanina kostum…
-David.. David ac gozlerini, lutfen.. David… benim icin, lutfen dedim. Hala agliyordum. Bir sure sonra kolunda bir dis izi gordum, isirilmisti. Hemen onu kucakladim ve arabaya bindirdim. Vanessa’nin gozu buraya kaymisti. Hemen yanimiza geldi…
-Ne oldu ona? Dedi korkuyla…
-isirilmis dedim. O da hemen arabaya atladi ve aile dostumuz olan Salvatore klaninin evine dogru surmeye basladim. Daha yolu yarilamadan durdum…
-Van. Sen kullan dedim ve arkaya David’in yanina gectim. David’in basini dizlerime koyup saclarini oksamaya basladim. Gozlerimden yine kanlar akiyordu. Arabanin durmasiyla geldigimizi anladim. Gozlerimi silip, David’i kucagima aldim ve hemen kapiya gittim. Daha ile basmadan kapi aclidi. Kapiyi acan Maria’ydi. Korkuyla bir bana bir David’e bakiyordu…
Ona bakmadan iceri gectim hizlica. Anthony salondaydi beni gorunce kalkip yanima geldi ve David’e bakmaya basladi…
- Bir vampir onu isirdi dedim . hemen kucagimdan alip calisma odasina goturdu. Bende arkasindan gittim ve kapida beklemeye basladim. Vanessa icerde olanlari Maria’ya anlatiyordu. Bir sure sonra bende onlarin yanina gittim ve koltuklardan birine oturdum. Elena ve Lexi hemen yanima geldi. Lexi elimi tuttu ve Elena’da bana sarildi. Onlar David’e olan duygularimi biliyorlardi. Sadece onlar.. bir sure sonra telefon calmaya basladi.. kayitli bir numara degildi fakat numara tanidik geliyordu. Telefonu actim…
-Alo dedim bitkin bir sesle…
-Bella dedi endiseyle Edward numarami nerden bulmustu? Cok saskindim …
-Efendim Edward dedim yine bitkin bir sesle…
-Sen.. iyi misin? Dedi hemen. Bu sirada gozyaslarim tekrar akmaya basladi…
-hihi dedim sadece…
-David nasil?
-Kotu dedim…
-Bak.. ben gercekten ozur dilerim dedi. Neden ozur diliyordu ki?
-Sen neden ozur diliyorsun ki?
- Ben.. onu yanlislikla.. ben isirdim dedi. Sok olmustum. Herkes sok olmustu. Sinirle telefonu kapatip ayaga kalktim ve kapiyi actim. Actigim anda karsimda bizimkileri gordum. Herkes bu sinirime saskin saskin bakiyordu. Onlari itip vampir hizimla Cullen malikanesine kosmaya basladim. Insallah tasinmamislardir. Oraya vardigimda daha kapiyi calmadan acildi. Kapiyi Esme acmisti. Yuzunde hem saskin, hemde kizgin bir ifade vardi. 2 sn. Sonra Edward ve digerleri kapidaydi. Hemen bagirmaya basladim…
-Nasil yaparsin boyle birseyi ha nasil? Senin yuzunden hayatim bir kere mahvoldu ve simdi yine mahvoluyor. Senin yuzunden sevdigim adami her dakika kaybediyorum! Lanet olsun! Hepinize lanet olsun! Sizinle tanistigim gune lanet olsun! Konusurken tekrar gozyaslarim akmaya baslamisti. Ona nefret dolu bir bakis attim ve tekrar David’in yanina gitmeye basladim.
Gozyaslarimi gorunce hepsi sasirmisti, sonra David icin ‘sevdigim adam’ deyince Edward’in yuzune cok.. cok uzgun bir ifade ve digerlerinin yuzune de sok olmus bir ifade yerlesmisti. O sarisin kiz ise yine bana kizginca bakiyordu. Sanirim Rosalie gorevi bu kiza devretmisti (
) Sonunda eve varabilmistim. ben kapiyi calmadan Vanessa kapiyi acti. Bende direk iceri girdim ve koltuga attim kendimi. Gozyaslarimi goren herkesin yuzune saskin bir ifade yerlesiyoru. Bir sure sonra Anthony icerden cikti…
-Nasil? Diye sordum hemen ayaklanip…
-Uyandi dedi gulumseyerek. Bunu duydugum anda hemen David’in yaninda bittim. Bana gulumseyerek bakiyordu. Hizlica ina sarildim. O da bana sarildi. Bir sure bu sekilde kaldik. Sonra ayrilip ellerini tuttum…
-beni cok korkuttun dedim hemen…
-ozur dilerim. Digerleri nasil? Dedi…
-iyiler. Riley’i oldurmusler ama Victoria’yi bilmiyorum..
-Victoria’yi neden bilmiyorsun?
-imm.. sey.. sonra anlatsam?
-peki dedi. Sonra iceri digerleri girdi. Zac hemen yanimiza geldi…
-kardesim.. bizi cok korkuttun dedi. Zac ve David cok iyi anlasiyorlardi. Bradley’den daha iyi…
4.Bolum
1.Part
3 gundur Anthony’lerde kaliyorduk. David’in sagligi icin. Herkese veda edip arabalara bindik. Herkes esiyle birlikte gidiyordu. Ben ve David’de ayni arabadaydik. Arabayi ben kullaniyordum, David daha tam olarak iyilesmemisti.
-Gercekten cok mu korktun? Dedi birden David…
- Ne?
- Bana birsey olacak diye cok mu korktun? Dedi. Simdi anlamistim…
-Hayatimda hic bu kadar korkmamistim. Dedim bende kisaca.
- Senin icindi.
- Benim icin mi? bu kadar degerli degilim..
- Sacmalama Bella. Sen cok ozelsin. Cok degerlisin…
- Ah! Yapma David! Neden degerliyom? Soyler misin…
- Bella sen cok ozelsin, herkes icin degerlisin hepimiz seni cok seviyoruz. Sen herseyden degerlisin, canimdan bile … dedi bagirarak. Sasirmistim aslinda . bana bu kadar deger verdigini bilmiyordum. Ama bilmiyordu ki benim icin de oyleydi …
- Ah! Tamam pes ediyorum.. ve sende benim icin herseyden degerlisin dedim arabayi durdurup gozlerine bakarak. Zaman geciyordu ama bizim icin dunya durmus, hersey donmustu…
-Seni seviyorum dedi fisilti gibi bir sesle…
-Bende seni seviyorum dedim ayni sekilde. Yavas yavas dudaklarima yaklasmaya basladi. Ne geri cekiliyordum, ne de ileri gidiyordum. Dudaklarimiz arasinda 2 cm. kadar vardi, David o arayi da kapatti ve dudaklari dudaklarima degdi. Inanilmaz birseydi bu. Icinde sadece ask vardi. Sadece ASK. Ayrildigimizda ikimizde gulumsyorduk. Ayni anda…
-Seni seviyorum dedik birbirimize. Sonra ben tekrar arabayi surmeye basladim. Bir elim direksiyonda, bir elim onun elindeydi. Sonunda eve vardik. Ben hemen odama cikip uzerimi degistirdim ve tekrar asagi indim. Herkes birseylerle ugrasiyordu. Bende tam David’in onundeki koltuga oturdum ve bagdas kurdum. Olanlari dusunuyordum, en basindan. Edward’la tanistigim gunden.. hersey nasil da degismisti… simdi onun yerine baskasini seviyordum. Ayni zamanda ondan ve ailesinden nefret ediyordum. Soy adim bile degismisti. Artik bambaska bir Bella’ydim. Guclu, alimli ve dikkatli Bella vardi simdi. O eski sakar, s*lak, aptal asik Bella yoktu! Birinin beni sarsmasiyla gercek dunyaya dondum. Onumda David vardi…
-Bella! Bella! Kendine gel Bella! Diyordu. Herkes basima toplanmisti. Bu gunlede cok fazla dusunuyordum. Bu iki olmustu…
-Ben.. sey biraz dalmisim da dedim. Aninda David bana sarildi…
-Beni cok korkuttun birtanem dedi. Ups! Kimse bilmiyorduki daha bizim iliskimizi. David’de ne dedigini anlayinca benden ayrildi ve digerlerinin yuzlerine tek tek bakmaya basladik… Her birinin yuzunde ayri komik sekiller vardi. En son ben duramadim ve kahkahayi bastim. David’de benimle beraber kahkaha atmaya basladi. Sonunda Bradley kendine gelip…
-Hey! Siz.. nasil? Nerde? Ne zaman? Neden? Dedi kekeleyerek. Bende zar zor gulmemi durdurup konusmaya basladim…
4.Bolum
2.Part
- 1.nasili mi var Brad? 2.Buraya gelirken,3. yolda, 4. Nasil neden? Bradley.. Sen iyi misin? Bunu soyledikten sonra herkesin yuzu daha da komik bir hal aldi. Bradley ise donmustu. Tanrim! Onun gucu insanlari dondurmakti, kendini degil! (
) Kahkahami zor tutuyordum artik. Sonra Vanessa duzelip yanima geldi ve bana sarildi…- Cok sevindim kardesim. Sonsuza kadar surer insallah! Dedi…
- Tesekkurler birtanem dedim bende ona sarilip. Sonra sirayla herkes sarildi. Birkac saat oturup sohbet ettik ve ben avlanmaya ciktim. Bir boz ayi kokusunu duydum ve oraya dogru kosmaya basladim. Ayinin kani cabuk bitmisti. Kafami kaldirdigimda karsimda Emmett’i gordum. Bana gulumseyerek bakiyordu. Sasirmistim gercekten. Ama saskinligimi belli etmemeye calistim ve soguk bakislarimdan birini ona firlatim konusmaya basladim…
- Ne isin var senin burda!? Dedim siddetle…
-Bilmiyorum. Ayaklarim beni buraya getirdi.. dedi…
-O zaman ayaklarin getirdigi gibi geri gotursun dedim sinirle ve arkami dondugum anda birisiyle burun buruna geldim. Kokusundan David oldugunu anlamistim. Gulumseyerek bana bakiyordu…
-Askim nerde kaldin? Dedi tatli bir sesle. Afallamistim…
- Bende tam donuyordum askim. Dedim bende sakin ve sevecen bir ses tonuyla. Sonra bakislarini Emmett’a cevirdi…
- Bilmeden gelmis dedim bende ona bakarak. Ama keske bakmasaydim. Yuz ifadesi evdekilerden kat kat daha komikti. Gulmemek icin dudaklarimi isiriyordum resmen. Sonra David elimi tuttu ve vampire hizimizla 30 sn. Icinde eve varmistik…
(Edward)
~ 1 YIL ONCE ~
Bella’yla cok mutluyduk. Onu seviyordum sanirim. Ya da sevdigimi saniyordum. Bana Emily’i unutturuyordu. Bugun okul cikisi Alice’ye gelen gorus, bana dunyalari vermisti. Emily, benim Emily’m olmemisti. O yasiyordu. Geri gelecekti, hemde vampir olarak! Bella’yi eve biraktim ve hemen eve gittim. Evdekiler esyalari toplamislardi bile. Alice ve Emmett cok mutluydu ama onlarda da bir burukluk vardi. Bendeki gibi! Bella’yi onlar da seviyorlardi. Cikmadan once Bella’ya bir not yazdim. Aslinda notu yazarken cok uzulmustum. ‘’Elveda Insancik!’’ demistim ona. O bana cok guzel seyler yasatmisti halbuki. Bir insandan fazlaydi o. bana Emily’i unutturmustu. Sadece unutturmstu ama. Kendine asik etmemisti. Tamam, Kabul ondan biraz hoslaniyordum ama sadece hoslaniyordum. O kadar!
~ SIMDI ~
Bugun okulun ilk gunuydu. Uzerimi giyinip, Emily’nin elini tutarak asagi inmeye basladim. 1 yildir hersey harikaydi. Fakat bugun Alice’de bir tuhaflik vardi. Sanki gorus gelecek ama gelemiyormus gibiydi. Cok huzursuzdu. Arabalara atlayip okula geldik ve kafeteryaya girdik. 10 dk. Gecmeden 6 vampirin kokusunu aldim ve basimi o yone cevirdim. Digerleri de o yone cevirdiler. Gelenlerin arasindan gordugum bir kisi sok gecirmeme neden olmustu. Onun da yuzunun sekli benimkinden farkli degildi. Hey! Bir dakika.. Bella vampir mi olmustu!? Nasil!?
5.Bolum
(Edward)
Biz Bella’yla bakisirken biri onu sarsmaya basladi. Bella kendine geldi ve o adama sarilip basini omzuna gomdu. Ne! bir sevgilisi mi vardi yoksa? Beni bu kadar cabuk mu unutmutu? Sacmalama Edward!! Seni neden hatirlasin ki? Hem sen neden onu dusunuyorsun ki? Sonra cocuk Bella’nin belinden tuttu ve bir sandalyeye oturttu. Sevgili olduklarini dusunuyordu. Bella konusmaya basladi…
- Onlar.. Cullen’lar! Dedigi anda herkesin yuzune sinirli bir ifade yerlesti. Bella’nin yanindaki cocuk ise hirlamaya basladi. Bella onun elini tuttugu anda sakinlesti. Sonra Alice dusuncelerinde oraya gitmek istedigini soyledi. Bende onayladim ve ayaga kalkip yurumeye basladi. Bella hala o cocugun elini tutuyordu. Emily dusuncelerinde bagiriyordu ‘Edward bu kiz kim?’ ‘Edward bu kizi nerden taniyorsun?’ ‘Edwaaaaardddd!’ seklinde. Ben cevap veremiyordum ama. Sonra Alice masalarina vardi ve…
- Bella! Dedi saskinlikla. Bella buz! Gibi bir sesle cevap Verdi ona…
- Alice! Alice sasirmisti. Anlamiyordum, neden boyle davraniyordu bize? Nedeni mi var Edward! Once terk et, sonra da neden de! Tanrimm! Kendi kendime konusmaya basladim!
- Sen.. yani.. nasil.. say yani, sen .. dedi. Saskinliktan cumle kuramiyordu Alice. Onu ilk kez boyle goruyordum. O daha lafini bitirmeden Bella…
- Vampirim! Dedi…
- N-nasil? Dedi bu sever kekeleyerek Alice…
- Bu size ilgilendirmez! Dedi yanindaki cocuk Bella’dan once davranarak. Bella ona tesekkur eder gibi bir bakis bu sirada zil caldi ve Bella ayaga kalkti.
- Izninizle bayan Cullen! Dedi ve onunden gecti. bende ilk dersim olan biyolojiye gittim. Hoca geldikten birkac dakika sonra iceri birisi girdi. Ben cama bakiyordum. Bu ders tek oldugum tek dersti. Sonra o kokuyu aldim, ve o muhtesem ses!
- Geciktigim icin ozur dilerim hocam dedi…
- Sorundegil sen Bella Tims olmalisin dedi. Ne!! Tims mi? ne yani evlenmis miydi? Bunlari dusunurken Bella yanima oturdu. Ne ironi ama! Sonradan jeton dustu; Bella vampire olmustu ve baska bir ailesi vardi. Tabiiki de soyismi degisecekti…
- Bella dedim huzunlu bir sesle. O ise benim sesimin tam tersine buz gibi bir sesle…
- Evet dedi. Sasirmistim…
- Sen.. nasil boyle oldun? Dedim bende…
- Siz, birkac gun okula gelmedniz ve bende size gittim. Ev bostu sadece, bir.. zarf vardi. Zarfi okuduktan sonra cok.. cok uzuldum ve bende yalniz kalmak icin, her zaman gittigim bir ucuruma gittim. ~burda cok saskindim. atladigini sanmistim~ ucurumda birkac saat oturup, rahatladiktan sonra ayaga kalkarken ayagim kaydi, ve her zamanki sakarligim yuzunden ucurumdan asagi dustum. Beni Tom buldu. Dedi…
- Tom kim peki? Dedim bende merakima yenik duserek…
- Babam. dedi duygusuzca. Bu sirada zil caldi ve o da kosarak disari cikti. Disari ciktigimda yine o cocukla sariliyorlardi. Sonra diger derslere girdim ve ogle arasinda direk kafeteryaya gittim. Masalarina baktigimda o cocuk ve Bella yoktu. Cok gecmeden onlarda sarmas dolas kafeteryadan girdiler. Simdi gercekten sevgili olduklarini anlamistim. Bella iki kizin, ve ‘’o’’ cocuk ta iki erkegin arasina iturdu ve konusmaya basladilar. Kahverengi saclari olan kiz Masaya oturduklar ianda…
- Neden ona soyledin? Dedi saskin ve kizgin bir sekilde. Vampir olma nedeninden bahsediyordu. Bu sirada ‘’o’’ cocuk Bella’ya donup…
- Neyi? Dedi. Kahverengi sacli kiz Bella’dan once davranarak…
- Vampire olma nedenini soylemis! Dedi…
- Ne? Neden? Dedi dislerinin arasindan. Bella bile korkmusa benziyordu acikcasi. Sonra Bella elini tutup…
- O sordu bende soyledim. Bir nedeni yok. Ayrica hatirlatirim ki; son bir yildir onlari umursamiyorum David dedi. Demek adi David’di. Sinirle bir yuzlerine bir ellerine bakiyordum. Sonra Bella bana bakti ve ‘Ne bakiyorsun!?’ diye dusundu. Bana dusuncelerini gostermisti. Saskinliktan dilimi yutacaktim. Nasil yapabildi boyle birseyi? ‘Ozel gucum Zihinsel kalkan,elementlere hüküm,insansal özellikleri vampirlere verebilme ve kana duyarlılık’ dedi ve kalkanini kapatip tekrar kizlara dondu ve konusmaya basladilar…
-
6.Bolum
(Bella)
Eve varinca tuttugum kakahami disari saldim. Dakikalarca gulduk. Herkes bizim bu halimize delirmisiz gibi bakiyordu. Bu dad aha cok gulmemize neden oluyordu. Sonunda dakikalar sonra sustuk ve hepsini anlattim. Simdi hepimiz kahkahalarla guluyorduk. Gulmelerimizi durdurunce herkes odasina cekildi. Bende odama ciktim, muzik actim ve yatagima uzanip sarkiyo soylemeye basladim...
Paramore – I Caught Myself
Down to you
Sana düşüyorum
You're pushing and pulling me down to you
Beni itiyor ve çekiyorsun sana düşüyorum
But I don't know what I
Ama ben ne olduğumu bilmiyorum
Now when I caught myself, I had to stop myself
Şimdi ben kendimi yakaladığımda, kendimi durdurmak zorundayım
From saying something that I should've never thought
Asla düşünmemem gereken şeyleri söylediğimden dolayı
Now when I caught myself, I had to stop myself
Şimdi ben kendimi yakaladığımda, kendimi durdurmak zorundayım
From saying something that I should've never thought of you
Senin hakkında asla düşünmemem gereken şeyleri söylediğimden dolayı
Of you
Senin hakkında
You're pushing and pulling me down to you
Beni itiyor ve çekiyorsun sana düşüyorum
But I don't know what I want
Ama ben ne istediğimi bilmiyorum
No, I don't know what I want
Hayır, ne istediğimi bilmiyorum
You got it, you got it, some kind of magic
Ele geçirdin, ele geçirdin bir tür büyüyü
Hypnotic, hypnotic, you're leaving me breathless
Hipnotik, hipnotik, beni soluksuz bırakıyorsun
I hate this, I hate this, you're not the one I believe in
Bundan nefret ediyorum, bundan nefret ediyorum, inandığım tek şey değilsin
With God as my witness
Tanrı şahidim olsun
Now when I caught myself, I had to stop myself
Şimdi ben kendimi yakaladığımda, kendimi durdurmak zorundayım
From saying something that I should've never thought
Asla düşünmemem gereken şeyleri söylediğimden dolayı
Now when I caught myself, I had to stop myself
Şimdi ben kendimi yakaladığımda, kendimi durdurmak zorundayım
From saying something that I should've never thought of you
Senin hakkında asla düşünmemem gereken şeyleri söylediğimden dolayı
Of you
Senin hakkında
You're pushing and pulling me down to you
Beni itiyor ve çekiyorsun sana düşüyorum
But I don't know what I want
Ama ben ne istediğimi bilmiyorum
No, I don't know what I want!
Hayır, ne istediğimi bilmiyorum
Don't know what I want
Ne istediğimi bilmiyorum
But I know it's not you
Ama biliyorum o sen değilsin
Keep pushing and pulling me down
Beni itmeye ve çekmeye devam et düşüyorum
When I know in my heart it's not you
Kalbimdekinin sen olmadığını bildiğim zaman
Now when I caught myself, I had to stop myself
Şimdi ben kendimi yakaladığımda, kendimi durdurmak zorundayım
From saying something that I should've never thought
Asla düşünmemem gereken şeyleri söylediğimden dolayı
Now when I caught myself, I had to stop myself
Şimdi ben kendimi yakaladığımda, kendimi durdurmak zorundayım
From saying something that I should've never thought of you
Senin hakkında asla düşünmemem gereken şeyleri söylediğimden dolayı
I knew
Bildim
I know in my heart it's not you, I knew
Biliyorum kalbimdeki sen değilsin, bildim
But now I know what I want, I want, I want
Ama şimdi ne istediğimi bilmiyorum, istediğimi, istediğimi
Oh no, I've should have never thought!
Oh hayır, asla düşünmemeliydim
- Ben sarkiya dalmisken kapinin kirilmasiyla yerimden sicradim. Bir anda birisi gelip bana sarildi. Kokusundan David oldugunu anladim.
- Bella’m neden cevap vermedin? Beni cok korkuttun.. dedi. Hey! Bu aralar gercekten de cok fazla daliyorum. Kormaya basladim …
- Ben sey… ozur dilerim! Dalmisim dedim hemen…
- Ozur dilenecek birsey yapmadin ki! Dedi benden ayrilip ellerimi tutup. Aklimda sarkinin sozleri yankilaniyordu. Neden? sonra tekrar David’e sarildim. Bir sure sonra yanagimdan suzulen ilik bir sey hissettim. David’den ayrilip elimi yanagima goturdum. Ve gordugum sey karsisinda sok oldum! Gozlerimden kan akiyordu. Benimle birlikte herkeste ayni ok ifadesi vardi. Bir kisi disinda. Tom konusmaya basladi…
- Vampirler; sadece cok aci cektiklerinde kan aglarlar
- Ne!!! diye bagirdik David’le ayni anda. Ben aci cekmiyordum ki!
- Iyide, ben neden bu kadar aci cekeyim ki? Hem.. Hissetmiyorum bile! Dedim.
- Nasil yani? Dedi Tom…
- Ben.. sanki, bir baskasinin duygulariyla yasiyormusum gibi hissediyorum. Yani; sanki, birisi aci cekiyor ve ben cok ama cok mutlu olsam da aci cekiyorum. Neden boyle oluyor baba? Dedim…
- Bu… bu bir kurt, birine muhurlenince ikisinin arasinda bir bag olusur. Ve bu bagda kurt muhurlendigi kisinin, muhurlendigi kisi de kurdun duygularini hisseder. Dedi…
- Ne yani bir kurt bana mi muhurlendi? Dedim bende…
- Kurt hicbir tanidigimiz yokki ama dedi Bradley arkadan…
- Bizim yok. Ama Bella’nin olabilir. Dedi Tom’da…
- Bella? Dedi sorar gibi David’de…
- E-evet var ama cok eskide kaldilar dedim bende…
- Kimdi? Hangi surudenlerdi? Dedi Tom’da…
- Quileute Kabilesi. Dedim hemen.
- Nasil yani? Tum kabile mi? dedi Vanessa…
- Jacob Black, benim cocukluk arkadasim ve babasi babamin cocukluk arkadasiydi. Bu nedenle ben tum suruyu taniyordum. Dedim…
- Ne yani babanin cocukluk arkadasi bir kurtmuydu? Dedi Zac…
- Evet ama bilmiyordu tabii ki de. Bir tek ben biliyordum bu sirri. Dedim…
- Cocuklar! Toparlanin, Forks’a gidiyoruz!
7.Bolum
Ne! forks’a mi!? olamaz!! Ya Charlie gorurse beni!? Jacob!?
- Ben.. yapamam
- Neden?
- Ya Charlie beni gorurse? Yada.. Jacob dedim. Jacob’I soylerken, sesimde bircok duygu vardi. David’de bunu fark etmis, ve dogal olarak kaslari catilmisti…
- Jacob senin neyin oluyor?
- Abim, arkadasim, kardesim, ailem olur dedim…
- Bella.. yapabilirsin! Sen guclu birisin dedi Tom…
- Bilmiyorum.. deneyecegim dedim gulumseyerek. Sonra herkes cikti ve bende esyalarimi hazirlamaya basladim. Kisa surede hersey halloldu ve yola ciktik. Forks’a vardigimizda sinirin yakinina gittik. Sonra o kokuyu duydum. Jacob’un kokusunu. Bir sure sonra onlari gorduk. Hepsi cok saskindi. Sonra O’nu gordum Charlie’yi……
- ----------------------------------------------------------------------------------------------------
- Saskinca birbirimize bakiyorduk. Korktugum basima gelmisti iste! Sonra babam bana dogru gelmeye basladi…
- Bella.. kizim, nerdeydin? Neden gelmedin? Diyordu gelirken. Sonra bana sarildi. Bende ona sarildim. Ne kadar sure oyle kaldigimizi bilmiyorum ama David’in koluma dokunmasiyla kendime geldim ve geri cekildim…
- Bella! Nerelerdeydin?
- Baba ben.. {Tom’la bakistik} sana aciklamamiz gereken seyler var. fakat; simdi degil…
- Aciklamamiz derken ? dedi. Ah! Dogru yaa onu yeni ailemle tanistirmamistim. Teker teker herkesi gostererek tanittim…
- Baba bunlar Vanessa, Bradley, Taylor, Zac, Sarah, Tom ve… David dedim…
- Charlie.. Memnun oldum. Dedi. Sonra bir anda Jake gelip bana sarildi. Bemde ona sıkıca sarildim. Arkadan David’in hirlamalari geliyordu fakat umursamiyordum.
- Seni cok ozledim dedim…
- Bende… dedi. Kokusu cok guzeldi. Diger kurtlar gibi degildi nedenini bilmiyordum…
- Nasil bir kan emici oldun dedi kulagima…
- Ben.. Sey, sonra anlatsam?
- Peki dedi ve benden ayrildi. David’e dondum, gozleri simsiyah olmustu ve sinirliydi. Elini tuttugumda sakinlesti fakat Jacob’in gozlerinde cok buyuk bir aci vardi. Sonra aklima neden butaya geldigimiz geldi. Bir kurt bana muhurlenmisti. Peki, o kurt kimdi? Ya jacob’sa!
- Biz.. Sizin neden geldiginizi biliyoruz… Sanirim dedi Sam…
- Muhur yuzunden dedim. Gozlerimi kapatmistim ki…
- Sana muhurlenen.. benim sesi geldi……
8.Bolum
1.Part
Bu sesi taniyordum.. SETH! Nasil olabilirdi ki?
- S-Seth! Sen miydin!?
- Bunu sana, hicbir zaman soyleyemedim. Arkadasligimizi bitirmenden korktum. Ama simdi soyluyorum; sana muhurlenen benim! Dedi. Neye ugradigimi sasirmistim. En iyi arkadaslarimdan biriydi Seth!
- B-bella dedi David arkadan. Ona dogru dondum yuzunde korku ve merak vardi. guven verici bir sekilde gulumsedim ona. Biraz rahatlamisti, sonra tekrar Seth’e dondum…
- Uzgunum Seth, ama ben.. baskasini seviyorum. Bu muhru bozmaliyiz. Dedim. Yuzu cok garip bir hal almisti, acisini hissedebiliyordum…
- Muhur bozulamaz dedi Seth. Arkadan Sam konustu…
- Hayir! Bozulabilir. Kutsal kitabimizda muhru kirmak icin birsey gormustum dediginde rahatladim…
- Hemen yapin su isi! Dedi arkadan David…
- Bencede dedim hemen…
- Hey! Siz ne diyorsunuz dedi Charlie arkadan. Ups! Onu unutmustum…
- Imm.. Sey, sonra anlatacagim babacigim dedim. Yuzunde buyuk bir merak vardi…
- Ben bu muhrun bozulmaini istemiyorum! Diye bagirdi Seth…
- Seth! Bunu zorlada olsa yapmak zorundayiz! Dedim…
- Bella! Bu olmayacak! Sende beni seviyorsun.. Biliyorum! Dedi bu sefer. Sinirlenmistim…
- Seth! Seni sevmiyorum, sevmedim ve asla da sevmeyecegim! Ben baskasini seviyorum! Dedim sinirle bagirarak. Titremeye baslamistim, hirliyordum. Birisi koluma dokundu. Ona dondugumde bunun David oldugunu anladim…
- Birtanem, rahatla.. Lutfen! Dedi yumusak bir sesle, hemen sakinlesmistim. Bu sirada Seth…
- Demek sevdigin bu! Dedi hirlayarak ve David’e dogru kosmaya basladi, onu isiracakti. Bunu biliyordum…
- Seth hayir! Dedim ve David’I isiracagi anda onune gectim.. Sonra kolumda bir aci, ve gerisi koca bir bosluk!..
9. Bölüm
Gözlerimi açtığımda karşımda Seth ve David vardı. Ne olmuştu bana? Ah! Tabii ya, bana mühürlü olan kurt Seth, sevdiğim adamı ısırma girişiminde bulunacakken önüne atlamış ve ısırılmıştım!
- Bella’m dedi hemen David. Ona sıcacık bir gülümsemeyle baktım. Bu sırada Seth’in hırlamalarını duyabiliyordum…
- İyimisin? Dedi hemen David…
- İyiyim birtanem.. Sadece, kolumda biraz ağrı var dedim…
- Bella, ben gerçekten özür dilerim dedi Seth. Sesini duyduğum anda tiksinerek ona baktım. ESKİ en iyi dostumdan artık nefret ediyordum.
- Tanrı aşkına ne zaman şu mührü kıracağız!? Dedim sinirle…
- Eğer senin içinde uygunsa hemen! Dedi Sam arkadan. Bu sırada gözlerim Jacob’u arıyordu, onu da çok özlemiştim. Tanrım! Babam ben ısırılırken beni gördü!
- Hey! Babama ne dediniz!? Dedim korkuyla…
- Ona.. Herşeyi anlatmak zorunda kaldık dedi arkadan Vanessa ve suçluymuş gibi başını eğdi. Onun bir suçu yoktu ki. Hem zaten ona söyleyecektik…
- Van. Senin bir suçun yok ki.. zaten söyleyecektik ona dedim gülümseyerek.o da başını kaldırıp gülümsedi…
- Bu arada… Baban beni çok sevdi aşkım dedi David 32 diş sırıtmayla…
- Seni kim sevmez ki birtanem dedim bende aynı şekilde sırıtarak. Bu sırada babam içeri girdi…
- Bella! Kızım iyi misin? Dedi hemen…
- İ-iyiyim babacığım dedim bende gülümseyerek…
- Bella, ne olduğunu biliyorum ve yinede seni çok seviyorum kızım dedi gülümseyerek babam. Bu sırada ayağa kalkmıştım. Babamın yanına gidip ona sıkıca sarıldım. Sonra Jacob içeri girdi. Bende babamdan ayrılıp onun yanına gittim…
- İyimisin Bella! Dedi endişeyle…
- Evet dedim sıcak bir sesle…
- Bir yıldır hep seni aradım, ölmediğini biliyordum dedi ve bana sarıldı,bende ona sarıldım. Bu sırada arkadan iki hırlama yükseldi. Bunlar David ve Seth’ti…
- Bella, hazırsan şu mührü kıralım dedi Sam…
- Hadi! Dedim sabırsızca. Bu sırada Sam kutsal sözcükleri söylemeye başlamıştı. Hiçbirşey anlamıyordum. Sonra kendimden geçmeye başladım, kısa süre sonra kendime geldim. Üzerimden büyük bir yük kalkmıştı. Rahatlamıştım…..
Arkadaşlar, annem laptobuma el koyduğu için artık çok az girebiliyorum ve şu an ablamın laptobundan gizlice yazıyorum. Ablamın laptobunun klavyesi türkçe olduğundan bu bölümlük sesli harfleri kullanabildim :)
10.Bolum
~ 1 YIL SONRA~
O gunun uzerinden bir yil gecmisti. Sabah asagi indigimde David’i goremedim. Herkes suskundu. Neden bu kadar durgunlardi ki bugun?
- Selam! Neden bu kadar durgunsunuz? Dedim…
- Yok birsey dedi Vanessa…
- Var ve bana soylemiyorsunuz!
- Gercekten yok Bells! Dedi Bradley her zamanki alayci haliyle…
- Oyle olsun bakalim! David nerede?
- Gitti..
- Nereye?
- Isi varmis.
- Ne isi?
- Bilmem. Sen biliyorsundur saniyorduk…
- Nereden bilebilirim Zac?
- Sadece tahmindi!
- Off! Tamam.
- Ne oldu?
- Yok birsey..
- Iyi!
- Ne oldu?
- Yok birsey..
- Iyi!
- Ayni laflari soyleme! Bunu ayni anda tekrarlamistik. Zac ile hep boyle olurdu zaten! Daha sonra gulmeye basladik. Hepimiz guluyorduk.
Kapinin acildigini duydum. Daha sonra farkli bir vampirin kokusu. David’in kokusunu da aliyordum. Iceri geldiler. Tam gulumseyerek ona yaklasiyordum ki David’in soguk bakislariyla karsilastim. Bir an gozlerim ellerine kaydi. El ele tutusmuslardi! Esmer, kivircik sacli kisa boylu bir kizdi. Aslinda cok guzeldi…
- D-david, ne oluyor?
- Bella, ben.. Bak, bu Bonnie. Ben, yani biz, yani Bonnie ile ben.. Biz sevgiliyiz! dedi…
- Ne!? diye bir ciglik yukseldi arkadan. Herkes ayni anda soylemisti. Daha sonra Bradley ve Zac David’e yaklasmaya basladi…
- Bunu nasil yaparsin?! Diye bagirdi Bradley.
Daha sonra David’e saldirmaya basladilar. Birseyler oluyordu, birseyler konusuluyordu fakat ben duymuyor, anlamiyordum. Kulaklarim uguldamaya baslamisti. Birisi beni sarsmaya basladi. Bu Sarah’ti. Gozlerimden kanlar akmaya basladi. Nasil yapardi bunu?! Bu sirada onlar hala kavga ediyordu ve Vanessa ve Taylor onlari ayirmaya calisiyordu. Tom evde degildi…
- Yeter!! Diye bagirdim. Bu kadari fazlaydi artik. Herkes susup bana bakti…
- Yeter! Birakin kavgayi! Eger, baska birini seviyorsan.. Yapabilecegim birsey yok! Sanirim, bir sure buralardan uzak kalsam iyi olur! Hersey icin, ozellikle de bana terk edilmenin ne demek oldugunu hatirlattigin icin tesekkur ederim! Deyip kapiyi vurarak evden ciktim.
Ormanda delicesine kosuyordum. Artik zaman kavrami yoktu. Hava kararmaya baslamisti. Edward.. O da ayni seyi yapmisti! Her ne olursa olsun, su an aklimda tek birsey vardi. Imkansiz olan. Bu..
EDWARD’A HALA, DELICESINE ASIK OLDUGUMDU!!!
11. Bolum
EDWARD’A HALA, DELICESINE ASIK OLDUGUMDU!!!
Bunu bu zamana kadar nasil anlamamistim anlayamiyordum. Sanki.. Sanki bir guc beni esir aliyor, ve onu bana unutturmaya calisiyordu. Son birkac yildir, sadece aklimi dinliyordum. Kalbimin kapilari artik muhurlenmisti. Ne David, ne de Seth acabilirdi bu muhru. Sadece o acabilirdi, sadece o! Edward! Ormanda kosarken bir anda birisiyle carpistim. Kimdi ki bu?! Dustugum yerden hizla kalkip adama baktim. Bu Emmett’ti!
- Bella! Dedi saskinlikla. Bunun devaminin sulu sakalar oldugunu bildigim icin…
- Em! Sulu sakalarini kaldiracak durumda degilim! Dedim. Daha sonra bana yaklasti. Yuzunde hala saskinlik vardi. Neden? ahh! Tabii yaa; gozyas(kan)larimi gormustu…
- Ne oldu sana boyle? Dedi. Hala saskindi ama…
- D-david! Dedim sadece. O anda yuzu birden ofkeli bir sekle girdi…
- Ne yapti?!
- Terk etti, aldatti, kirdi, parcaladi, uzdu, oldurdu..! dedim ben de…
- Bonnie degil mi?! dedi. Ne?! biliyor muydu?!
- Biliyor muydun?!
- Bonnie.. Emily’nin kardesi. Bir suredir bizimle kaliyor ve David’le cok yakin oldugunu gormustum. Onu uyarmistim! Fakat, sana Yemin ederim ki sevgili olduklarini bilmiyordum! Dedi…
- Nasil yani?! Bonnie nasil vampir olmus?!
- Emily, bir gun evlerine- yani eski evlerine gittiginde, Bonnie’yi gormus ve.. henuz yeni bir vampir oldugu icin… dedi…
- Anladim!
- Onu oldurmeliydik!! Dedi…
- Buna gerek yok! Artik onlari ve yerlesik hayati birakiyorum!
- Ne?! Bella yapma!
- Neden? sorun ne?! Victoria mi?
- Onu da nerden cikardin!? Ki evet o da var!
- Sorun olmaz! Ondan gucluyum!
- Bella! Aileni birakamazsin! Hem, gitme! Bizime kal! Dedi. Ne!? onlarla, Emily ve Edward’la ayni evde kalmak mi?! biri en azili dusmanim, biri sevdigim, yani hala sevdigimi yeni anladigim adam!
- Olmaz!
- Neden?!
- Neden o eve gireyim ki?!
- Bella! Yasananlari unut! Hala gormedin mi?!
- Yasananlari unutmak mi?! ben bu yasananlar yuzunden bu haldeyim Emmett! Ve neyi gormedim mi?!
- Bak, seni anliyorum diyemem! Bu yalan olur ama tahmin ediyorum! Edward’in seni hala- neyse! Benim gitmem gerek! Kararini degistirirsen haberdar et!
- Emmett! Cumleni bitir oyle git!
- Gerekmez!
- Neden?!
- Cunku sende bunu istemezsin!
- Nerden biliyorsun?!
- Bella..
- Bana sakin yalan soylemeye calisma! Ki kararimi degisecegimi hic sanmiyorum! Ayrica degisirsem zaten Alice gorur! Dedim ve oradan ayrildim.
Bir yere gidiyordum ama neresi oldugunu bilmiyordum. Forks’ta yasiyorduk artik. Guzel ve kocaman bir villamiz vardi. Ya da artik onlarin villalari! Nereye geldigime baktigimda, agzim acik kaldi! Burasi.. burasi………
12.Bolum
Burasi cayirimizdi ve bir adam arkasini donmus orda oturuyordu. Yavasca arabadan inip yanina gittim. Kokusundan Edward oldugunu anlamistim. Elimi omzuna koydum, basini kaldirdi ve beni gorunce gozlerini sokla acti…
- Bella!
- Cok mu sasirdin? Dedim sakin bir sesle, gulumseyerek…
- E-evet. Ne isin var senin burada?
- Bilmem! Ayaklarim buraya getirdi. 2 yildir hic gelmemistim! Dedim ve bende onun yanina oturdum…
- Arkadas miyiz yani simdi? Dedi…
- Neden olmasin? Dedim. Gulumsedi ve o gulumseyince istemeden bende gulumsedim…
- Sana birsey soracagim, ama durust ol lutfen!
- Pekala
- Eger.. Emily ortaya cikmasaydi, gercekten soyledigin gibi evlenir miydik? Yoksa ben yine senin gozunde “insancik!” olarak mi kalirdim? Dedim…
- Gercegi duymak ister misin? Seni gercekten sevdim, Emily’ide cok sevmistim! Ama kesinlikle senden fazla degil! Emily’i hala cok seviyorum! Ama kalbimin bir yani hala seni sayikliyor! Hala seni seviyor! Dedi. Elimi elinin uzerine koydum…
- Tekrar baslamak diye birsey mumkun degil! Ama arkadas olmamizda hicbir sakinca goremiyorum! Artik gitmeliyim, uzun bir yolculuk beni bekliyor! Sonra gorusuruz
- 13.Bolum
- - Bella! Nereye gideceksin?
- -Bilmem!
- - Nasil yani?
- - Ahh! Soylemeyi unuttum!
- - Neyi?
- - David.. bir baskasini seviyormus, ve terk edildim. Tekrardan! Artik yerlesik hayat yasamayacagim. Tum dunyayi gezecegim!
- -Ne?! nasil?
- -Basbayagi gezecegim iste! Son durak Alaska diye umuyorum!
- -Peki.. sevgilisi kimmis?
- -Su senin adi lazim degilin kardesi!
- -Bonnie mi? Hicbir sey anlamadim!
- -Ona sor,anlatir! Simdilik elveda! Dedim ve ayaga kalktim. O da kalkti…
- -Gitmesen olmaz mi?
- -Hayata birazcik mola vermem gerek, Edward. Bunu yapmaliyim! Sonunda bambaska biri olarak donecegim! Dedim ve gulumsedim…
- -Yani doneceksin?
- -Ne zaman bilmiyorum. 10, 20, 30 yil. Belki de daha fazla! Dedim…
- -Sorun yok! Nasil olsa yaslanmak, veya olmek gibi bir derdimiz yok! Dedi ve gulumsedi…
- -Evet! Dedim ve bende gulumsedim. Sonra ona sarildim, kollarini belime doladi. Dakikalarca oyle durduk. Daha sonra ayrildim ve hizla oradan uzaklastim……
Intikam Zamani*13.Bolum
~*~30 YIL SONRA!~*~
Aradan tam tamina otuz yil gecmisti. Bu sure zarfinda birkac kez dunyayi dolasmis, heryeri ogrenmistim. Tabii birde son 20 yildir beni hic birakmayan yol arkadasim, esim Damon’u unutmamak gerek! Kardesi Stefan, ve onun esi Elena vardi birde. Onlar da vampirlerdi. Stefan, Elena, Damon ve ben hep yanyanayiz. Gectigimiz senelerde tekrardan yerlesik hayata donduk. Su an Mystic Falls’tayiz fakat 5 yildir burdaydik ve bu nedenle artik tasinmamiz gerekliydi. Forks’u kararlastirdik aramizda, Cullen’lar ve Tims’ler tekrardan Forks’a tasinmislar. Ustune ustul Denali klani da oradaymis. Biz Salvatore klani’da oraya gidince tam olacak yani! Tims’ler, Cullen’lar ve Denali’ler birbirlerine cok yakinlarmis. Bunlari hala onlarla irtibat halinde oldugum icin biliyorum. Damon’u gercekten cok seviyorum ve ne David’in ne de Edward’in bu mutlulugu bozmasina izin vermeyecegime dair yirmi yil once, evlendigimizde sozverdim! Butun bunlara ragmen Edward’la hala iyi arkadastik. Hersey neredeyse ayni olacak bu gece Forks’a dondugumuzde. Tek bir fark olacak ki buda artik BELLA SALVATORE oldugum! Hayatiimi, esimi, ailemi seviyorum. Stefan ve Elena’yla kardes gibiyiz. Bir de Katherina var tabii. O, Damon ve Stefan’in bas dusmani. Elena’yla tipki ikiz gibiler. Tabii sadece gorunum acisindan. Klaus onu kendisiyle evlenmesi sarti ile affetmisti ve artik kimselerden kacmiyordu. Rose, Trevor oldukten sonra Damon’lara yerlesmisti fakat daha sonra yanimizdan ayrildi. Damon’un gucu insanlari gozleriyle buyuleyip, onlara her istedigini yaptirmakti! (Ahh! O gozler varyaa o gozleer! Beni bitiren gozleer!
) Stefan’inki, insan veya vampir fark etmez herhangi bir insanin kisiligine burunmekti. Elena’ninki de kalkandi. Tipki benim gibi. Caroline’de bizimle yasiyor. Matt’tan ayrildiktan sonra Tyler ile birlikte. Bu kurt-vampir iliskisi hepimizin aklini karistirmisti ama artik alistik. Onlar su an bizim yan evimizde yasiyor fakat Forks’ta ayni evde olacagiz. Acikcasi hepimiz mutluyuz ve Tims, Cullen ve Denali aileside tuz-biber olacakti. Bonnie ve David’i saymazsak tabii…- Bella hayatim! Diye bir ses beni dusuncelerimden cikardi…
- Efendim sevgilim?
- Daldin yine! Dedi kikirdayarak ve yanima gelip, yataga benim gibi uzandi…
- Sadece.. Forks’u dusunuyordum. Kim bilir ne kadar degismistir..
- Sadece Forks’u mu? Dedi tek kasini kaldirarak…
- Ayni zamanda Cullen, Denali ve Tims ailesini! Dedim bende…
- Takma kafana! Dedi…
- Biliyor musun sen-
- Yakisikli mi? karizmatik mi? buyuleyici mi? dedi hemen gulerek. Her zamanki ukala Damon’m! (
)- Cok.. Ukalasin diyecektim dedim ve bir kahkaha attim. Bir anda uzerime cikti ve…
- Oyle mi bayan Salvatore? Dedi gulumseyerek…
- Tam olarak oyle! Dedim bende. Aninda dudaklarima yapisti. Tam da bu sirada…
- Cocuklar! Bolmek istemezdim am gitmeliyiz! Dedi Stefan…
- Geldiiik! Dedim bende Damon’dan ayrilarak. Hemen uzerimi degistim ve iceri gectim. Hersey hazirlanmisti. Orada guzel, kocaman ve ayni zamanda cok sirin bir ev bulmustuk. Gercekten muhtesemdi. Ben Forks’a gitmekten degil, karsilasacaklarimdan korkuyordum aslinda. Emily, Edward, David ve Bonnie bana aci verecekti aslinda. Ya da ben oyle saniyorum. Her neyse, yasamadan anlayamam..!
15.Bolum
Forks sinirini gecince birden icimi bir korku kapladi. Bunu Damon’da fark etmis olacak ki ana donup gulumsedi. Ayni anda rahatladim. Bu huyunu seviyordum aslina bakilirsa. Bazen ukala,bazen matrak, bazen ise duygu dolu. Kisa bir sure sonra evimize varmistik. Harika! Tims’lerin karsisi, sagda Cullen’lar, solda ise Denali’ler. Geldigimizden haberleri yoktu. HENUZ! Arabadan Damon indi. Bir vampirin geldigini kokumuzdan anlamis, ve disari cikmislardi. Onu yeniden gormek.. Bu sirada Damon kapimi acti, ve elini tutup indim. Acik saclarim yuzumun onune gelmisti ve beni goremiyorlardi.
- Tesekkur ederim sevgilim! Dedim ve gulumeyip sacimi arkaya atip, onlara dondum.yuzumu gorduklerinde sok gecirdiler. Ozellikle de Edward…
- Bella! Dedi Edward fisiltiyla…
- Herkese selam! Dedim yanlarina giderek…
- Sen.. Nasil? Dedi Alice…
- Nasil? Dedim tek kasimi kaldirarak…
- Neden haber vermedin misafirlige gelecegini?! Dedi. Koca bir kahkaha attim…
- Alice! 30 yildan sonra buraya sadece misafirlik icin donecegimi mi sandin?!
- Ne?!
- Evim yan taraf! Her neyse, sonra gorusuruz! Dedim…
- Hayatim hadi! Daha yerlesecegiz! Deyip StefElena, CaroTyler ve Damon’u yanima cekerek eve girdim…
- Hmm.. Burasi cok..
- Buyuk mu? Dedim…
- Hayir kucuk! Eskiden yatak odamiz bu kadardi! Dedi Damon gulerek…
- Ukala! Dedim ve valizlerimi alip yukari ciktim. Daha 10 dk. Dolmadan herseyi dizmistim. Damon da geldi ve dizmeye basladi. O da hizlica dizdikten sonra yanima geldi…
- Hayatim?
- Efendim sevgilim?
- Iyisin, mutlusun degil mi?
- Bi’tanem sen benim yanimda oldugun surece, ben her zaman mutluyum!
- Seni seviyorum!
- Seni seviyorum! Dedim bende. Edward’I gordugumde kotu hissetmemistim veya eski duygularim bir an bile koruklenmemisti, animsamamistim! Nedeni neydi bilemiyorum, fakat bildigim sey su ki; BEN DAMON’U SEVIYORUM! VE BUNU EDWARD BILE DEGISTIREMEZ!
- Bella’m!
- Ne oldu sevgilim?
- Yuzugun nerde hayatim?
- Ne?! par- ah hayir! Nerde dusurmus olabilirim?!
- Sen cikarmadin mi?
- Hayir o yuzugu asla cikarmam biliyorsun o ailemizi temsil ediyor!
- O da dogru! Nerde olabilir!
- Bilmiyorum.. Off! Lanet olsun bana! Diye bagirdim…
- Hey! Tamam sevgilim sakin ol bulunur!
- Nasil bulucam ben onu simdi yaa! Lanet olsun! Neden bu kadar dikkatsizimdir ki?!
- Hey tamam tamam! Dedi ve beni geri kendine cevirdi…
- Emin olki bir yedegi var!
- Ama o yuzuk cok baskaydi!
- Olsun, o da ailemizi temsil ediyor.. Bu da! Dedi cebinden bir tane cikarip. Bu sirada kapi calindi..!
16.Bolum
Yuzugu parmagima taktim, Damon’un dudaklarina kisa ve tutkulu bir opucuk kondurup asagi indim. Bunlar 15 sn. Bile surmemisti. Stef coktan kapiyi acmis, Alice’leri iceri almisti fakat gerginligimi o bile hissetmisti…
- Hosgeldiniz! Dedim gulumseyip…
- Asil siz hosgeldiniz! Dedi Alice…
- Eee? Gelisinizi neye borcluyuz?
- Geri donmene!
- Buraya sadece ailem icin dondum! Damon, Stefan, Elena, Caroline ve Tyler icin! Dedim bombayi patlatarak. Yuzleri cok komik bir sekle girmisti. Ayni anda bir cift kol belimden sarildi. Bu tabiiki de Damon’du!
- Bu arada.. Tanistirayim, KOCAM DAMON! Dedim. Yuz sekilleri daha bi’ komiklesmisti. Ne yani hayatimin sonuna –Ki bu imkansiz!- dek Edward’I bekleyecegimi mi!? cok beklerler! Bu sirada…
- Siz.. Ne zaman evlendiniz? Dedi Edward. Damon benden once davranarak…
- 30 Ekim 2020 (Dogum gunum, ve zaman atlatilmis yillar
Acaba o zamanlari gorur muyuz? ) dedi…- Yirmi yil? Dedi hayal kirikligi ile Edward…
- Evet! Dedik ayni anda. Aslinda o kadar da mutlu degildim. Sonucta onlar hala benim ‘ARKADAS’imdi!
- Her neyse, hayirli olsun! Gecte olsa! Dedi Alice ve birlikte gittiler. Onlar gidince
- Fazla ileri gitmedin mi kelebegim? Dedi Damon. Hala belimden sariliyordu…
- Sanirim evet! Dedim. Arkadan Caroline seslendi…
- Bella! Elena!
- Efendim!? Dedik ayni anda…
- Yardima ihtiyacim var! dedi. 1 sn. Icinde oradaydik…
- Ne oldu?
- Ne gyicem ben?
- Yuh yani Caroline!
- Ne var? herseyi giymisim! Dedi. Hizlica gardrobundan bir elbise ve bir ayakkabi cikardim…
- Istedigin giyecek olsun! Dedim ve gulduk. Hemen giyindi ve asagi indik. Fakat asagida bizi bir supriz bekliyordu..!
17.Bolum
Katherina, Klaus ve Rose buradaydi. Klaus buraya geldiyse kesin cok onemi birsey vardi…
- Ne
- Bu kadar asabi olma, Damon! Dedi Katherina. Bogasim geliyordu ama hata yapip, yanlislikla Elena’yi kesmekten korkuyordum. Malum! Cok benziyorlar! (Beyinsiz bu kiz yea!
) - Of! Ne istiyorsunuz Klaus, ve Katherina ustelik Rose!?
- Ben niye sona geldim?
- Dizilim oyle! Hem senin bu ikiliyle ne isin var?!
- Long Story (Uzun hikaye) dedi…
- Eeee? Dedi Elena da…
- Soyle ki; ARADAN 35 YILIN GECTIGINI BILIYORUM FAKAT TREVOR’UN SON ISTEGI UZERINE BURAYA GELDIK..! Dedi Rose…
- Ne istegiymis bu?
- Katherina’nin oldurulmesini istiyor! Dedi Klaus…
- Ve bunu benim yapmamii istiyorsunuzz! Dedi sevincle Stef ve Damon ayni anda…
- HAYIR, STEFAN! VE DAMON! STEFAN, ELENA’YI OLDURECEK! Dedi Klaus…
- NE!? diye ciglik attic ayni anda…
- Bizim gorevimiz bu kadar! Fakat, bir sure daha size rahatsizlik vermekten onur duyariz! Dedi Katherina sinsi gulumsemesiyle…
- Asla! Dedi Stefan ve Katherina ile Klaus’un uzerine atladilar Damon ile beraber…
- Asla! Hic kimse bana bunu yaptiramaz! Dedi Stefan. Resmen evin icinde dovusuyorlardi. Elena ve ben hizlica davranip onlari ayirmaya calistik fakat basarili olamayinca araya Tyler girdi. Kurt kokusu alinca aninda uzaklastilar…
- Ne yapiyorsunuz siz?! Dedim sinirle…
- Yengemi koruyorum!
- Karimi koruyorum! Dedi ikiside ayni anda…
- Ben kendimi korurum! Dedi Elena ve onlara dondu…
- Ne istiyorsunuz benden!?
- Dedigimiz gibi! Bu ise Volturi’den once son vermek istedik! Dedi Klaus..
- Bunu asla yapamazsiniz!
- Cok zor degil! Dedi Katherina…
- Bana olan nefretinin nedeni ne Katherina? Stefan ile olmam mi? senden daha cok sevenim olmasi mi? mutlu bir hayatim olmasi mi yoksa?1 dedi. Her cumlede daha da ustune gidiyordu Katherina’nin… En sonunda burun burunaydilar…
- Hangisi? Dedi tek kasini kaldirarak. Katherina kudurmustu resmen. Her an uzerine atlayabilirdi Elena’nin. Ve bu kavgada Elena hangisi Katherina hangisi ayiramadigimizdan yanlislikla Elena’nin kellesini ucurabilirdik! (S*lak olmayn sizde! =) )
- Ahhh! Diye bagirdi Katherina…
- Yeter ama artik! Simdilik gidiyoruz! Ama sanmayin ki bunu unutacagim! Dedi ve ikisi birlikte (Katherina ve Klaus oluyo bu ikisi :P ) hizlica gittiler. Geriye birtek Rose kalmisti…
- Neden bunu yaptin Rose? Dedi sinirle Elena…
- Bak.. niyetim bu degildi. Burda duyana kadar ne oldugunu bile anlamamistim. Benim tek istedigim Katherina’nin olmesi ve Trevor’un huzura kavusmasiydi! Dedi…
- Gercek mi?
- Ne gercek mi?, Damon?
- Su.. Trevor’un SOZDE son istegi?
- Cevabi sizde biliyorsunuz! Tek istedigim o lanet olasicanin geberip gitmesi! Dedi. Simdi anlasildi olayin asli..!
- Ee? Ne yapiyoruz? Dedi Tyler…
- Birsey yapmiyoruz Ty! Sorun yok! Dedi Elena…
- Ne demek sorun yok El?! Farkinda misin bilmiyorum ama az evvel senin kelleni ucurmaya geldiler!
- Ama ucurmadilar!
- Ama ucuracaklar!
- Ucuramazlar!
- Sen oyle san!
- Neden?
- Sen gozunu kapayip geri acamayincaya kadar yok olursun!
- Acamayincaya kadar derken?
- Gozunu kaparsin, ve daha acmaya vakit kalmadan yok olursun!
- Ya-pa-maz-lar! Dedi artik heceleyerek Elena…
- Nerden biliyorsun?
- Meslek sirri!
- Hey! Tamam kesin kavgayi! Elena’ya birsey yapacaklari yok ki olsa bile yapamazlar! Dedi Stefan…
- Izin vermeyiz bir kere! Dedi arkadan Damon…
- Asla! Dedim bende. Ama baymisti artik beni bu muhabbet…
- Cocuklar madem buna izin vermiyoruz, ve henuz buradaki ilk gunumuz ne yapiyoruz?! Dedim konusu degistirerek…
- Evet yaa! Daldik konuya! Dedi Elena. Ise bak yaa kizi geberticekler hala eglence dusunuyo! (
)- Hmm.. Bence bugun evde oturalim! Dedi Caroline…
- Neden?
- Hic! Dedi…
- Var bi’ neden amaaa…. Dedim bende…
- Ya valla yok!
- Iyi tamam oyle olsun! Dedim ve herkes ayri bir yana dagildi, Rose ve Damon ise sohbete basladi. Bende firsattan istifade…
- Sevgilim benim bir yere gitmem gerekli. Aksam gorusuruz! Dedim bana dondu…
- Nereye sevgilim?
- Annem ve babamin kabrine! Dedim huzunle. Onlar da 10 yil once olmuslerdi. Bana geliyorlardi. Bir kaza…
- Tamam hayatim. Bende geleyim ister misin?
- Yok canim sen rahatina bak ben gidip gelirim hemen! Dedim. Dudaklarima tutkulu bir opucuk kondurdu…
- Gorusuruz kelebegim!
- Gorusuruz birtanem! Dedim ve disari ciktim bende. Bu sirada Edward’I gordum. Bana dogru geliyordu. Durdum ve ona dondum…
- Bella.. giderken ne dedigini hatirliyorsun, degil mi? ne demistim? Hah! Arkadas kalabiliriz!
- Evet.. dedim kisaca…
- Peki simdi degisen ne? neden boyle davraniyorsun? Dedi. Ona yaklastim, yaklastim, yaklastim. Burun burunaydik su anda nerdeyse. Sinirle…
- BIRAKTIGIN YERDEYIM, FAKAT BIRAKTIGIN GIBI DEGILIM, EDWARD..! dedim ve arabama binip oradan uzaklastim. Aslinda gercekten ileri gidiyordum. Ama onlardan bir intikam almak icin 33 yil once kendime soz vermistim ben! Ve baska seylere dalip bunu birakmistim! Kisa bir sure sonra babam ve annemin mezarina geldim. Annem Phil ile anlasamayip bosanmisti ve babamla tekrar evlenmisti. Mezarlari yan yanaydi. Yere comeldim ve topragi oksamaya basladim…
- Annecim, babacim bakin ben geldim. Biliyorum, bir yerlerden goruyorsunuz beni. Merak etmeyin, mutluyum ve beni seven bir esim, bir ailem var. ama hersey cok karisik. Hicbir seyi cozemiyorum. Sanki.. Mantigim kalbime savas acmis gibi. Susadim, fakat su bulamiyorum. Onumde iki secenek var ve neyi sececegimi bilmiyorum! Dedim. Bu sirada gozlerimden kanlar akmaya baslamisti…
- Keske yanimda olsaniz, keske hep birlikte olsak ve bana hep destek olsaniz. O kadar ozledim ki sizi.
Bu sirada biri elini omzuma atti....
♥ Mrs.Lutz ♥- Yeni Üye
- Mesaj Sayısı : 54
Puan : 66
Kayıt tarihi : 04/01/11
Yaş : 26
Nerden : (-_-) ĆĥúDåм₤м (-_-) ~Eski adimm :D ~
Geri: Intikam Zamani
tarafından unique~ Perş. Ocak 06, 2011 9:33 pm
Tatlım hikayen harika :)
Eline sağlık :)
Takipçiyim :)
Eline sağlık :)
Takipçiyim :)
unique~- Yenidoğan
- Mesaj Sayısı : 121
Puan : 130
Kayıt tarihi : 05/01/11
Yaş : 29
Nerden : İzmir
Geri: Intikam Zamani
tarafından ♥ Mrs.Lutz ♥ Cuma Ocak 07, 2011 12:31 am
Tesekkur ederim Fikriye'cim :)unique~ demiş ki:Tatlım hikayen harika :)
Eline sağlık :)
Takipçiyim :)
Hosgeldin bu arada xD
♥ Mrs.Lutz ♥- Yeni Üye
- Mesaj Sayısı : 54
Puan : 66
Kayıt tarihi : 04/01/11
Yaş : 26
Nerden : (-_-) ĆĥúDåм₤м (-_-) ~Eski adimm :D ~
Geri: Intikam Zamani
tarafından Mervelim_robert C.tesi Ocak 08, 2011 6:41 pm
Merhaba yeni okucun geldi...
Hikayen çok güzel
En yakın zaman da bölümleri bekliyorum
Hikayen çok güzel
En yakın zaman da bölümleri bekliyorum
Mervelim_robert- Yeni Üye
- Mesaj Sayısı : 70
Puan : 68
Kayıt tarihi : 06/01/11
Yaş : 27
Geri: Intikam Zamani
tarafından ●~яσѕє яυѕѕєℓℓ~● C.tesi Ocak 08, 2011 7:20 pm
yeni okuyucu..
ellerine sağlık canım..
hikayen SÜPER..
damon
ne anlayışlı ukala, yakışıklı öyle ya..
bu arada takipcinim.. :)
yeni bölümü merakla bekliyorum-ruz :)
ellerine sağlık canım..
hikayen SÜPER..
damon
ne anlayışlı ukala, yakışıklı öyle ya..
bu arada takipcinim.. :)
yeni bölümü merakla bekliyorum-ruz :)
●~яσѕє яυѕѕєℓℓ~●- Mesaj Sayısı : 37
Puan : 53
Kayıt tarihi : 05/01/11
Yaş : 27
Nerden : İzmit
Geri: Intikam Zamani
tarafından Love Legend-- C.tesi Ocak 08, 2011 7:59 pm
çok güzel bir hikaye
damon <3
çok seviyorum ya onuu <3
devamını bekliyorum :)
damon <3
çok seviyorum ya onuu <3
devamını bekliyorum :)
Love Legend--- Yeni Üye
- Mesaj Sayısı : 56
Puan : 50
Kayıt tarihi : 04/01/11
vampir deLisi ''ßuSee..''- Mesaj Sayısı : 21
Puan : 23
Kayıt tarihi : 10/01/11
Yaş : 27
Nerden : antalya/manavgat
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz